بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «انتخاب اصلح یا صالح مقبول؟!»         روز سه‌شنبه، ١۴٠٠/٠٣/٢۵ ✍️ مناسبت روز: درایام انتخابات ریاست‌جمهوری هستیم و در روزهای گذشته، عرض شد که تلاش برای شناخت گزینه‌ی اصلح در انتخابات، امر واجبی است که باید بدان اهمیت داد و هر انسان مسلمانی برای رأی دادن به فرد مورد نظر خود، نیاز به حجت شرعی دارد! ❓بر همین اساس، یکی از سؤالات مهمی که در روزهای اخیر، اذهان بخشی از توده‌های انقلابی و دلسوز جامعه را مشغول به خود کرده، این است که در فضای موجود انتخاباتی، با عنایت به تشخیص متفاوت انقلابیون و نیروهای ارزشی، در رابطه با «فرد اصلح» و همچنین تکثر کاندیداهای صالح در میدان انتخابات، که می‌تواند موجب نوعی رقابت درون‌گروهی و زمینه‌سازی برای به قدرت رسیدن گزینه‌ای ناصالح برای تصدی سمت ریاست جمهوری شود، چه باید کرد؟ و این در حالی است که هیچ یک از داوطلبان صالح نیز ظاهراً حاضر به کناره‌گیری از صحنه‌ی رقابت نمی‌باشند! ✅ در پاسخ به این سؤال، جمعی از نظریه‌پردازان انقلابی و نخبگان جامعه، راه‌کار «رأی به صالح مقبول» به جای «اصلحِ غیر مقبول» را پیشنهاد می‌دهند تا با این راه‌کار از تفرق آراء در انتخاب گزینه‌ی اصلح جلوگیری شود و فرد صالح مقبولی که از نظر اکثر مردم، اصلح است و از رأی بالاتری برخوردار است، انتخاب گردد! و بدیهی است که در این صورت، صالح مقبولی برگزیده خواهد شد که هرچند از نگاه برخی از انقلابیون، اصلح نبوده! ولی با انتخاب وی، از پیروزی فردی غیرصالح و ایجاد لطمات جبران‌ناپذیر به ملت، کشور و نظام و آرمان‌های انقلاب اسلامی، جلوگیری می‌گردد! مسلماً مکانیسم رسیدن به این مقبولیت نیز، از طریق نظرسنجی‌ها و همچنین اجماع بیشتر گروه‌های انقلابی بر فرد صالح مورد نظر، حاصل می‌شود! ✍️ البته مدافعین این نظریه نیز همواره تأکید دارند که اصل اول و قاعده‌ی درست انتخاب در نظام اسلامی، بر اساس ادله عقلی و نقلی (آیات و روایات)، ترجیح «اصلح» بر «صالح» و انتخاب گزینه‌ی «اصلح» است! اما این راه‌کار نیز می‌تواند اعتبار ثانوی داشته باشد که در شرایط اضطرار و در صورت خطر رأی آوردن گزینه‌ی ناصالح، ارجحیت می‌یابد! همچنین مدافعین این نظریه، امکان استفاده از این راه‌کار را تنها در صورتی می‌دانند که فاصله صلاحیت گزینه صالح مقبول و اصلح، بسیار نزدیک باشد که در این صورت، باید مقبولیت مردمی را نیز جزو اولویت‌ها به حساب آورد! و برای جلوگیری از خطر انتخاب فرد غیر اصلح، می‌توان برخلاف قاعده اصلی، عمل کرد و رأی به «صالح مقبول» را بر «اصلح غیر مقبول»، ترجیح داد! ✅ البته در پایان تأکید بر این موضوع ضروری است که مسلماً بهترین راه‌کار برای انتخابات ریاست جمهوری، دقت لازم در شاخصه‌ها و معیارهای اصلح در کلام امامین انقلاب و بررسی همه جانبه کاندیدهای موجود و استفاده از تجربیات و مشورت افراد متدین و بابصیرت، و گروه‌های انقلابی و در نتیجه، رسیدن به وحدت و گزینه مشترک «اصلح» در بین کل نیروهای ارزشی؛ و سپس حضور پر شور در انتخابات و رأی دادن به کاندید مورد نظر با داشتن حجت شرعی لازم است! @adinebaharan