✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «اسوه‌ی ايثار و وفاداری»        روز چهارشنبه، ١۴٠٠/٠۵/٢٧ مناسبت روز: امروز، روز تاسوعای حسینی و طبق سنت دیرینه مجالس عزاداری شیعیان و محبین اهل‌بیت (ع)، متعلق به حضرت اباالفضل (ع) است، به‌گونه‌ای که برخی از مردم به اشتباه گمان می‌کنند حضرت عباس(ع) در تاسوعای حسینی، هنگامی که قصد داشتند برای کاروان حسینی آب بیاورند به شهادت رسیده‌اند! اما به‌راستی علت نامگذاری روز تاسوعای حسینی به نام زیبای قمر بنی‌هاشم (ع) به چه علت است؟ ✅ تاسوعا را باید برادر عاشورا نامید؛ چون در این روز، واژه برادر معنای واقعی خود را پیدا کرد؛ لذا هر چند نامگذاری این روز به نام حضرت عباس (ع) جنبه‌ی روایی ندارد، اما ریشه در عرف و سنت دیرین علماء، خطباء و عزاداران حسینی دارد، و برخی علت آن را، نپذیرفتن امان نامه و پاسخ قدرتمندانه حضرت به امان نامه شمر و ولایت مداری بی‌نظیر حضرت در روز تاسوعا دانسته‌اند! حضرت عباس (ع) در حادثه کربلا، سِمت پرچمداری سپاه و همچنین نگهبانی و سقایی خیمه‌های حسینی و اهل بیت حضرت را بر عهده داشتند؛ چنانچه در روایات آمده تا حضرت اباالفضل (ع) زنده بودند، دودمان امامت، در آسایش و امنیت به سر می‌بردند؛ لذا حضور ایشان در لشگر امام حسین (ع) برای دشمنان اهل بیت(ع) بسیار سنگین و زجرآور بود! بدین جهت، دشمن در صدد برآمد، تا به هر وسیله‌ی ممکن، حضرت اباالفضل (ع) را از جبهه توحیدی امام حسین(ع) گسسته و به جبهه باطل اموی ملحق کند! و به همین منظور، شمر بن ذی الجوشن کلابی که از قبیله‌ی حضرت ام البنین (س) مادر حضرت بود را مأمور کردند تا به حضرت عباس(ع) و سه تن از برادران ایشان امان نامه دهد! لذا شمر، در عصر روز تاسوعا به نزدیکی خیمه‌گاه امام حسین (ع) رفت و با صدای بلند فریاد زد: خواهر زادگان من کجایند؟ امام حسین(ع) که منظور پلید شمر را می‌دانستند، به برادران خود فرمود: پاسخ او را بدهید، اگر چه فاسق است ولیکن با شما رابطه خویشاوندی دارد؛ حضرت عباس (ع) به دستور امام، به همراه برادرانشان عبدالله، جعفر و عثمان به نزد شمر آمدند و از او پرسیدند: حاجت تو چیست؟ شمر گفت: شما به‌گونه‌ای خواهر زادگان من هستید! و بدانید که تا ساعتی دیگر، شعله‌های جنگ برافروخته می‌گردد و از یاران حسین (ع) کسی زنده نمی‌ماند! من برای شما، امان نامه‌ای از عمر بن سعد آوردم و شما از این ساعت در امان هستید، مشروط بر اینکه از یاری برادرتان دست برداشته و سپاهش را ترک کنید! در این هنگام، حضرت عباس(ع) که کانون غیرت، حمیت و وفاداری بود، بر او بانگ زده و فرمودند: بریده باد دستان تو و لعنت خدا بر تو و امان نامه تو باد! ‌ای دشمن خدا! ما را فرمان می‌دهی که از یاری برادر و مولایمان حسین(ع) دست برداریم و سر در طاعت ملعونان و ناپاکان در آوریم؛ آیا ما را امان می‌دهی ولی برای فرزند رسول خدا (ص) امانی وجود ندارد؟ شمر از پاسخ دندان شکن فرزندان‌ حضرت ام البنین(س)، ناامید و خشمناک شد و با سرافکندگی به خیمه‌گاه خویش برگشت. (بحارالانوار، ج۴۴، ص۳۹۱) قمربنی‌هاشم (ع)، مظهر شجاعت، ایثار و وفاداری و ولایتمداری بودند تا جایی که آورده‌اند که وقتی‌ حضرت به دستور امام، به دل لشگر دشمن زدند و به فرات رسیدند، با آنکه زخمی و بسیار تشنه بودند، اما بخاطر تشنگی برادرشان حسین(ع) و اهل‌بیت ایشان، آب نخوردند! شهادت حضرت عباس (ع)، برای امام حسین(ع) چنان ناگوار و شکننده بود، که در روایات آمده که وقتی‌ امام به بالین حضرت آمدند دست به کمر گرفته و فرمودند: «أَلانَ إنکَسَرَ ظَهرِي وَ قَلَّت حِيلَتِي وَ انقَطَعَ رَجائِي وَ شَمُتَ بِي عَدوِّي وَ الکَمَدُ قاتِلي»: «الان کمرم شکست و چاره ام کم شد و امیدم قطع و دشمن مرا زخم زبان می‌زند و غصّه تو مرا می کشد!» (بحارالانوار، ج۴۵، ص۴١) ✍️ لذا تاریخ، به پاس معرفت، وفاداری و رشادت‌های فراوان فرزند دلاور امیرالمؤمنین (ع)، روز تاسوعا را به نام ایشان مزین کرده تا با یاد آن بزرگوار، همواره خوبی ها و فضیلت های انسانی و اسلامی در جهان پایدار بماند!