✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم مناسبت: «#ماه_مبارک_رمضان» موضوع: «آیات المهدی ٢٠» روز شنبه، ١۴٠١/٠٢/٠٣ ✍️ مناسبت روز: امروز، سالروز شهادت مولی‌الموحدین، امیرالمؤمنین، حضرت علی (ع) است، لذا سخن خود را با دو حدیث قدسی در رابطه با مقام حضرت امیر (ع) آغاز می‌نمائیم: ✅ قالَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ: «قَد جَعَلْتُ عَلِیّاً عَلَماً لِلنَّاسِ فَمَنْ تَبِعَهُ کَانَ هَادِیاً»: «خداوند فرمود: به تحقیق حضرت علی (ع) را پرچم و نشانه‌ی هدایت قرار داده‌ام، پس هرکس از او پیروی کند، هدایت می‌شود!» (بحارالأنوار، ج۳۹، ص ۲۵۳) ✅ قالَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ: «لَوِ اجْتَمَعَ النَّاسُ کُلُّهُمْ عَلَی وَلَایَهِ عَلِیٍّ علیه السلام مَا خَلَقْتُ النَّارَ»: «خداوند فرمود: اگر همه‌ی مردم بر ولایت حضرت علی (ع) جمع می‌شدند، آتش جهنم را خلق نمی‌کردم!» (امالی شیخ صدوق، ص ۶۵۷) ✍️ اما امروز بیست و یکمین روز از ماه مبارک رمضان است و طبق روال روزهای گذشته، به تفسیر کوتاه یکی دیگر از «آیات المهدی» در قرآن کریم می‌پردازیم: 💠 «وَلَوْ تَرَىٰ إِذْ فَزِعُوا فَلَا فَوْتَ وَأُخِذُوا مِنْ مَكَانٍ قَرِيبٍ🔹وقَالُوا آمَنَّا بِهِ وَأَنَّی لَهُمُ التَّنَاوُشُ مِن مَكَانٍ بَعِيدٍ»: «اگر ببينى کافران را هنگامى‌كه ناله و فريادشان بلند مى‌شود امّا نمى‌توانند [از عذاب الهى] بگريزند و آن‌ها را از جاى نزديكى [كه انتظارش را ندارند] مى‌گيرند [از درماندگى آن‌ها تعجّب خواهى كرد]🔹(و در آن حال) گويند: به حق ايمان آورديم! ولی كجا اين دست‌يابى به ايمان از راه دور (كه توان بر انجام عمل صالحى ندارند) به سودشان خواهد بود!» (سبأ ۵١ و ۵٢) خداوند در ظاهر اين آيات تا آخر سوره سبأ، سيمايى از وضع دلخراش جان دادن مشركان ترسيم نموده است؛ اما مفسرین با عنایت به روایات اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع)، این آیات را در رابطه با «خروج سفيانى» در هنگام قيام حضرت مهدى (عج) و «خسف در بیداء» و نابودی او و لشکریانش به امداد غیبی، دانسته‌اند؛ چنانچه امیرالمؤمنین (ع) فرمودند: «در ابتدای قیام مهدی (عج) که از جانب مشرق است، «سفیانی» خروج می‌کند و به اندازه مدت بارداری یک زن، یعنی نه ماه سلطنت می‌کند‌؛ او در شام خروج می‌کند و مردم شام جز عدّه‌ای...از وی اطاعت می‌کنند؛ سپس سفیانی با لشکری جرار به «بیداء» مدینه می‌آید و وقتی به این منطقه رسید، خداوند او را (با لشکرش) به زمین فرو می‌برد و این است معنی این آیه شریفه: وَ لَوْ تَری إِذْ فَزِعُوا... » (بحار الأنوار، ج۵۲، ص۲۵۲/ تفسیر البرهان) امام باقر (ع) نیز فرمودند: «... و چون «قائم» به بیابان «بیداء» می‌آید، لشکر سفیانی (برای جنگ) به سوی او می‌روند و خداوند به زمین امر می‌کند که آن‌ها را فرو بَرَد، و چون دیدند به زمین فرو می‌روند، می‌گویند ایمان آوردیم به قائم آل محمّد (عج)، (اما دیگر برای آنها سودی ندارد!) چنانچه خداوند فرموده است: وَ لَوْ تَری إِذْ فَزِعُوا... وَأَنَّی لَهُمُ التَّنَاوُشُ مِن مَكَانٍ بَعِيدٍ» (بحارالأنوار، ج۵۲، ص۳۱۵/ تفسیر نورالثقلین) ✍️ و اما چند نکته در رابطه با آیات فوق‌الذکر: 1️⃣ عذاب الهی از آنچه فکر می‌شود به مجرمین نزدیک‌تر است! 2️⃣ جزع و فزع و استمداد مشركان، مشكلى از آنان حل نمى‌كند و پناهگاهی در برابر عذاب الهی نمی‌یابند: «فَزِعُوا فَلَا فَوْتَ» 3️⃣ عقوبت کافران و مشركان از همين دنيا آغاز مى شود: «مَّكَانٍ قَرِيبٍ» 4️⃣ «ايمان انتخابى» ارزش دارد نه «ایمان اضطرارى»، مگرنه هر كافرى در لحظه‌ى چشیدن مرگ، ايمان مى‌آورد ولى دیگر برای او سودی ندارد: «وَأُخِذُوا مِن مَّكَانٍ قَرِيبٍ - وَقَالُوا آمَنَّا» 5️⃣ طبق روایات، کسانی که بعد از ظهور حضرت حجت (عج) تا آن زمان که حضرت، دست به شمشير می‌برند، ايمان نياورده باشند، ديگر ايمان واقعی نخواهند آورد و ايمانشان صوری و منافقانه است و برای آن‌ها سودی ندارد! و امام زمان (عج) همه آن‌ها را به سزای اعمالشان می‌رسانند! چنانچه امام صادق (ع) فرمودند: «در زمان ظهور حضرت قائم (عج) که با شمشیر به پاخیزد، ایمان کسى که پیشتر ایمان نیاورده باشد، به وى سودی نرساند، گرچه به پدران گذشته وى ایمان آورده باشد! (كمال الدين و تمام النعمة، ج‏١، ص ١٨) 6️⃣ دو مورد از «علائم حتمیه ظهور»، «خروج سفیانی» و «خسف در بیداء» یعنی فرو رفتن او و لشکرش در منطقه بیداء، است؛ 7️⃣ از صدر اسلام تا کنون دو جریان «اسلام علوی» و «اسلام اُموی» در برابر هم بوده‌اند تا بالأخره «اسلام دروغین اُموی» به دست امام زمان (عج) برای همیشه محو و نابود می‌شود، لذا ما باید مدعیان دروغین اسلام را بشناسیم تا فریب نخوریم و به نام دین، در لشگر سفیانی قرار نگیریم!