✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «فتح خیبر، فضیلتی انکارناپذیر برای أميرالمومنين (ع)» روز شنبه، ١۴٠١/٠۵/٢٢ مناسبت روز: در ایام «جنگ خیبر» آخرین رویارویی بین مسلمانان و یهودیان در زمان رسول خدا (ص) اتفاق افتاد که طبق نظر مورخین در ماه محرم سال هفتم هجری قمری آغاز و در ماه صفر همان سال با پیروزی مسلمانان به پایان رسید و دژهای بسيار مستحکم و نفوذناپذیر يهوديان به‌دست توانای حضرت علی (ع) فتح گردید، لذا سخن امروز را به این واقعه بزرگ تاریخی، اختصاص می‌دهیم؛ پیامبر گرامی اسلام (ص)، پس از برقراری صلح حدیبیه و رفع موقت شرّ کفار قریش، تصمیم گرفتند، یهودیان و قبایل نجد را که همواره به فتنه‌انگیزی و مبارزه علیه مسلمانان مشغول بودند، مهار نمایند تا بدین‌وسیله امنیت و آرامش را بیش از پیش در جامعه اسلامی استقرار بخشند؛ در این میان، «خیبر»، مهم‌ترین مرکز آشوب‌ و جنگ‌افروزی‌ یهودیان علیه مسلمانان بود، لذا رسول خدا با حدود یک هزار و ششصد نفر از اصحاب، به سوی «خیبر» حرکت کردند؛ "خیبر" جلگه وسیع و حاصل‌خیزی در بین مدینه و شام بود که ساکنان یهودی آن، در امور زراعت و تهیه سلاح و جنگ‌آوری مهارت بسیاری داشتند؛ و آمار جمعیتی آن، حدود بیست هزار نفر بوده، و در این میان، مردان جنگ‌آور و دلیر فراوان بوده‌اند؛ خیبر، دارای پنج قلعه بزرگ بوده که پس از فتح اولین قلعه‌ توسط مسلمانان، پهلوانان یهودی، وارد میدان شدند و کار جنگ گره خورد! در همین زمان، امیرالمؤمنین (ع) دچار چشم درد شدیدی شده و توان رزم نداشتند، لذا رسول‌خدا (ص) پرچم جنگ را ابتدا به دست خلیفه اول دادند و او را برای فتح قلعه‌های خیبر فرستادند؛ ولی او نتوانست کاری از پیش ببرد و پس از شکست، فرار را برقرار ترجیح داد! [البدایه و النهایه، ج۷، ص۳۳۷] فردای آن روز، حضرت رسول (ص)، پرچم جنگ را به دست خلیفه دوم دادند؛ اما او نیز شکست سختی خورده و فرار کرد! [تاریخ طبری، ج۳، ص۱۲] پس از چند شکست و ناکام ماندن مسلمانان در گشودن قلعه‌های یهودیان، رعب و وحشت شدیدی بر لشکر اسلام چيره شد، لذا پيامبر خدا (ص) به آنها دلداری داده و فرمودند: «انشاالله فردا، پرچم جنگ را به دست مردی بسیار حمله کننده‌ که هرگز فرار نمی‌کند (كَرَّارٌ غَيْرُ فَرَّار) می‌سپارم، که خدا و رسولش را دوست می‌دارد، و خدا و رسول نیز او را دوست می‌دارند، و او برنمی‌گردد تا خداوند با دستان او (قلعه خیبر را) بگشاید» [تاریخ طبری، ج۳، ص۱۲ و تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۵۶ و طبقات الکبری، ج٢، ص۸۴] ✍️ فردای آن روز، هر کدام از اصحاب، دل به گرفتن پرچم جنگ بسته بودند و این آرزوی بزرگ را در ذهن خود می‌پروراندند که شخص مورد نظر پیامبر (ص)، خودشان باشند؛ تا این‌که رسول‌خدا (ص)، حضرت امیر (ع) که از شدت درد چشم، پارچه‌ای بر روی چشمانشان بسته بودند را نزد خود خواستند و به قدرت الهی، چشمان حضرت را شفا داده و فرمودند: «این پرچم را بگیر و پیش برو تا خدا، قلعه‌های دشمن را برایت بگشاید» [همان] ✍️ پس «حيدر کرار (ع)» پرچم جنگ را گرفته و به سرعت به سوی قلعه‌ی دشمن روانه شدند؛ و شجاع‌ترین پهلوانان خیبر از جمله «حارث» و «مرحب» خیبری را به درک واصل نمودند؛ [ طبقات الکبری، ج۲، ص۸۵] در این هنگام، شیرازه لشگر یهود از هم پاشید و همه وحشت‌زده به درون قلعه گریخته و در بزرگ آن را بر روی مسلمانان بستند؛ اما حضرت حیدر (ع) به بزرگترین قلعه خیبر حمله بردند و درب قلعه‌ی "قَموص" را که طبق شهادت مورخین، برای باز و بسته کردن آن به چهل مرد قوی نیاز بوده، از جا کندند و دژ نفوذناپذیر دشمن را فتح نمودند و به واسطه این شجاعت بی‌نظیر، مسلمانان بعد از شکست‌های مکرر، فاتح این جنگ بزرگ شدند. [تاریخ الاسلام ذهبی، ج۲، ص۴۱۵] ✍️ در پایان سخن، توجه به این نکته ضروری است که تمامی موارد فوق‌الذکر از کتب تاریخی و معتبر اهل سنت تقدیم شما گردید، لذا با عنایت به شکست سخت خلیفه اول و دوم و فرار آنها از میدان و بر اساس سخنان پیامبر اکرم (ص) که طبق تصریح قرآن به وحی الهی متصل است، و همچنین با توجه به فتح قهرمانانه خیبر و بالا بردن پرچم پیروزی اسلام به دست توانای حضرت علی (ع)، مسلماً فضیلت و برتری امیرالمؤمنین (ع) بر تمامی صحابه رسول‌ خدا (ص) کاملاً آشکار و مبرهن است؛ که امیدواریم عزیزان اهل سنت نیز به‌دور از هرگونه تعصب در این واقعه بزرگ تاریخی بیشتر بيانديشند!