بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: « و سرنوشت » روز یکشنبه، ١۴٠٢/٠٣/٢١ ✍️ مناسبت روز: امروز مناسبت خاصی نداریم، اما دیروز سالروز عزل بنی‌صدر در سال ١٣۶٠ از فرماندهی کل‌قوا از سوی امام راحل بود؛ هرچند که شاید نسل جدید ما، کمتر با نام بنی‌صدر و خیانت‌های او به کشور و مردم ایران آشنا باشند، اما نسل انقلاب و مخصوصاً خانواده معظم شهدا و ایثارگران ابتدای جنگ تحمیلی به خوبی او را می‌شناسند؛ لذا سخن امروز را به این فرد خائن و مزدور اختصاص می‌دهیم؛ «ابوالحسن بنی‌صدر» اولین رئیس‌جمهور تاریخ انقلاب اسلامی ایران بود که در سال ١٣۶٠ شمسی به‌دلیل خیانت و کارشکنی‌هایش در دفاع مقدس و همکاری با گروهک منافقین و طراحی کودتا علیه نظام جمهوری اسلامی با رأی مجلس شورای اسلامی به عدم‌کفایت وی، توسط امام راحل از ریاست‌جمهوری عزل شد و به همراه مسعود رجوی، سردسته منافقین با لباس و آرایش زنانه به فرانسه گریخت، و تا پایان عمر، در سلک مخالفان جمهوری اسلامی، بازیچه رسانه‌های غربی و معاندین نظام بود؛ سرنوشت تلخ بنی‌صدر بسیار درس‌آموز است؛ رئیس‌جمهوری که آیت‌الله‌زاده بود و با اوج نهضت اسلامی به حلقه یاران امام پیوست و با پرواز انقلاب در روز ١٢ بهمن ١٣۵٧ همراه با امام امت از پاریس به تهران آمد و سپس به شورای انقلاب اسلامی راه یافت و با سخنرانی‌های آتشین در دانشگاه‌های مختلف ایران، چهره‌ای روشنفکر انقلابی از خود به نمایش گذاشت؛ و با همین حربه با رأی بالای مردم به عنوان اولین رئیس‌جمهور انقلاب شکوهمند اسلامی انتخاب شد و سپس مسئولیت فرماندهی کل قوا را نیز برعهده گرفت؛ اما گویی امام امت، از ابتدا عاقبت بنی‌صدر را پیش‌بینی کرده بودند! چنانچه در همان جلسه تنفیذ حکم ریاست‌جمهوری به او فرمودند: «من یک کلمه به آقای بنی‌صدر تذکر می‌دهم، که حبّ الدنیا رأس کلّ خطيئة...» اما متأسفانه بنی‌صدر به این توصیه امام توجه نکرد و از همان روزهای اول با قدرت‌طلبی مطلق از نیروها و نهادهای انقلابی و روحانیون مبارز فاصله گرفت و سپس با نزدیکی به گروه‌های ملی‌گرا و سازمان مجاهدین خلق (منافقین)، اقدام به خیانت بزرگ در جنگ تحمیلی و طراحی کودتا علیه نظام جمهوری اسلامی کرد؛ ✍️ بی‌شک یکی از خیانت‌های بزرگ بنی‌صدر که باعث شهادت بسیاری از رزمندگان اسلام و مردم سلحشور مناطق مرزی ایران شد، غفلت عامدانه و یا جاهلانه او به نشانه‌های آغاز جنگ تحمیلی و هشدارهای مکرر فرماندهان نظامی بود؛ او پس از شروع جنگ نیز دچار خیانت‌ها و اشتباهات بزرگی شد و با شعار "ما زمین می‌دهیم و زمان می‌خریم" بخش وسیعی از سرزمین ایران اسلامی را به دشمن بعثی واگذار کرد؛ او در مدیریت جنگ، اعتقادی به حضور نیروهای مردمی و بسیجی و سپاهی در جبهه‌های نبرد نداشت و علیرغم دستور حضرت امام، مانع اصلی در تشکیل بسیج و سپاه و همراهی آنها با ارتش به جبهه حق علیه باطل بود؛ بنی‌صدر همچنین در زمانی که دشمن بخش‌های عظیمی از خاک ایران را گرفته بود به ناگاه از مذاکره برای پایان جنگ سخن گفت و به نوعی با صدام و حزب بعث عراق همراه شد و روحیه رزمندگان اسلام را به شدت تضعیف کرد. ✍️ او علاوه بر خیانت‌ها و اشتباهات بزرگ در مدیریت جنگ، در امور داخلی کشور نیز به تدریج چهره واقعی خود را نمایان کرد و با قدرت‌طلبی و ایجاد تفرقه بین مردم، وحدت ملت را متزلزل و فضای دوقطبی شدیدی در جامعه به وجود آورد و خود را به‌عنوان سردمدار جریان لیبرال معرفی کرد و به شدت با جریان خط امام و حزب جمهوری اسلامی به مخالفت پرداخت؛ بنی‌صدر ضمن ارتباط محسوس با منافقین (مجاهدین خلق) و برخی گروه‌های لیبرال علناً در سخنرانی‌هایش با خط امام مخالفت می‌کرد تا جایی که در غائله چهارده اسفند ١٣۵٩ در دانشگاه تهران به مناسبت درگذشت مرحوم مصدق، در سخنان تحريک‌آميزی گفت: «اگر این عده اندک (نیروهای انقلابی و حزب‌اللهی)، دست از اخلال برندارند و مسئولین به وظیفه خودشان عمل نکنند، از شما مردم خواهم خواست که یک بار برای همیشه اجتماعات خودتان را از وجود چماق‌ به‌ دستانی که می‌خواهند جمهوری را به لجن وجود خودشان بیالایند، تنبیه کنید...»؛ پس از سخنان بنی‌صدر، تنش و درگیری آنقدر بالا گرفت که عده‌ای از مغرضین و غافلين به نیروهای خط امام و حزب اللهی حمله‌ور شدند و ده‌ها نفر از آنها را زخمی و مجروح نمودند؛ ✍️ البته خیانت‌های رئیس جمهور خودفروخته و خائن به مردم ایران و نظام مقدس جمهوری اسلامی بسیار بیشتر است، اما در این مجال کوتاه به همین مقدار اندک بسنده می‌کنیم و برای عبرت‌آموزی از سرنوشت تلخ او، جمله حضرت امام (ره) در جلسه تنفیذ حکم بنی‌صدر را یکبار دیگر تکرار می‌کنیم که فرمودند: «حُبُّ الدُّنْیا رَأْسُ کُلِّ خَطِیئَة».