عرفان مست/ #کوئیلو و ترویج شرابخواری! 👈🏻پائولو کوئلیو در بخش‌های زیادی از آثار خود به مست کردن، باده‌نوشی، شراب، میکده و امثال اینها اشاره می‌کند. ظاهرا او برای جلب و جذب مشتریان آثارش حتماً باید به نوشتن این‌چنین مسائلی روی بیاورد، وگرنه هرگز خوانندگان او رغبت نخواهند کرد آثار او را بخوانند. درواقع #کوئلیو با خلق این‌گونه آثار به دنبال ضدیت با دین و ترویج عرفان تقلبی و از طرفی ارضای نفس خودو فروخوردن عقده دوران کودکی و نوجوانی خود بوده است، چون در کودکی او از بسیاری تفریحات و محبت‌های خانوادگی محروم بوده است. 👈🏻در اینجا به بخش‌هایی از نوشته‌های پائولو کوئلیو در خصوص تشویق جوانان به میگساری می‌پردازیم: «تا مادرید سفر کردم چون می‌خواستم ببینمش. می‌خواستم صدایش را بشنوم. می‌خواستم در میخانه با او بنشینم و زمان‌هایی را به یاد بیاورم که باهم بازی می‌کردیم».[۱] «می‌توانستم بمانم، دست‌کم یک روز دیگر. باهم شام می‌خوردیم کمی مست می‌کردیم، کاری که در کودکی هرگز نکرده بودیم. فرصت خوبی برای فراموش کردن چرند و پرندهایی بود که چند دقیقه پیش فکر می‌کردم».[۲] 👈🏻پائولو برای فرار از خستگی‌ها و مسائل شبیه به این، خوانندگان را به نوشیدن شراب و مِی تشویق می‌کند. درحالی‌که اگر هم شراب به‌صورت کوتاه‌مدت در ظاهر رفع خستگی بکند، قطعا در درازمدت هرگز عامل رفع خستگی نخواهد بود بلکه جز اعتیاد و عادت همیشگی به نوشیدن آن چیز دیگری در پی ندارد. او می‌گوید: «باده آزادم کرد تا چیزی را که می‌اندیشیدم، بر زبان بیاورم...».[۳] 👈🏻«گویی فکرم را خوانده باشد، از آن‌سوی میز لیوانش را بالا گرفت: به‌سلامتی عشق! او هم کمی مست شده بود. تصمیم گرفتم از فرصت استفاده کنم.به‌سلامتی هنرمندان که می‌فهمند بعضی عشق‌ها، حماقت‌های کودکانه هستند».[۴] همچنین: «از مرد مست پشت میز پرسید: کجا باید درباره مسائل جدی صحبت کنیم؟ مست گفت: [در کلیسا] و این بار تمام رستوران از خنده منفجر شد».[۵] #عرفانهای_نوظهور #عرفان_های_کاذب پی نوشت:📚 رهپویان [۱]. کنار رود پیدرا نشستم و گریستم ص ۲۳. [۲]. همان، ص ۴۲. [۳]. همان ص ۵۰. [۴]. همان ص ۵۱. [۵]. همان صفحه۵۲. 🌐eitaa.com/joinchat/1524760576C064e1bdcc3 💠شبکه ادیان پنجره ای رو به آگاهی 🌅