ام هانی گوید: از حضرت ابا جعفر محمد بن علی علیهما السلام راجع بقول خدای تعالی « فَلا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ الْجَوارِ الْکُنَّسِ» سوگند به ستارگان غروبکننده، همان سیارات نهان شونده «١٥ و ١٦ سوره ٨١-» پرسیدم، فرمود: آن امامی است که در سال ٢٦٠ غایب شود، سپس مانند شعلهای در شب تاریک فروزان شود، اگر زمان او را درک کنی چشمت روشن شود.
مدتی قبل شرح این روایت از اصول کافی توسط استاد عابدینی را گوش می‌دادم که ایشان ذیل تفسیر این روایت گفتند خداوند آنچه را که برای نظام تشریع لازم داشت، مطابق آن نظام تکوین را خلق کرد. به عبارت دقیق‌تر به علت علم خداوند تمام نقشه و برنامه‌ریزی خداوند برای هدایت انسان کاملا نزد خالق آشکار بوده و عالم را مطابق با آن خلق کرده است تا دلالت‌هایی که در عالم خلقت وجود دارد مبین و آشکارکننده‌ی آن نقشه و طرح هدایتی باشد.
در این روایت نیز برای فهم مسئله‌ی «غیبت امام» از تشبیه در عالم تکوین و خلقت استفاده شده است. با این توضیح، معنای «لولاک لما خلقت الافلاک» بهتر قابل درک خواهد بود.
با این مقدمه قصد دارم به سراغ اهمیت مفهوم جنسیت در قرآن بروم. در آیات ۱۹ و ۲۰ سوره الرحمن آمده: «مَرَجَ الْبَحْرَيْن يَلْتَقِيَانِ. بَيْنَهُمَا بَرْزَخٌ لَا يَبْغِيَان»
علامه طباطبایی در تفسیر این آیات فرموده :«خدای تعالی دو دریای شیرین و گوارا و شور و تلخ را مخلوط كرده، در عین این كه تلاقی آن دو دائمی است، به وسیله مـانـعی كه بین آن دو قرار داده نمی گذارد كه یكدیگر را در خود مستهلك كنند، و این صفت گوارایی آن را از بین ببرد و آن صفت شوری این را، و در نتیجه نظام زندگی جانداران و بقای آن را تهدید كنند.» در روایات نیز در تفسیر باطنی این آیات، از دو دریا به حضرت فاطمه(س) و حضرت علی(ع) تعبیر شده است.
هر یک از این دو معصوم (ع) مصداق بارز و کامل دو جنس زن و مرد در عالم دنیا هستند که با توجه به این آیات به وضوح می‌توان دریافت که وجود مرزهای جنسیتی و عدم آمیختگی خصوصیات این دو جنس به هم از اقتضائات طبیعت و حیات طیبه است و چنانچه این مرزها کمرنگ یا نادیده گرفته شود سبب فساد در زمین و نابودی نظام زندگی انسانی و خانوادگی خواهد شد.
✍مریم اردویی
@aghletarif