🔴
مراقبت از محیط زیست از نگاه قرآن و روایات
🖊احمدحسین شریفی
ـــــــــــــــــــــــــــــــ
در قرآن کريم از گياهان و درختان بسيار سخن به ميان آمده و خداوند سبحان به برخي گياهان سوگند خورده است: (و التین و الزیتون).
خداوند متعال، همانگونه که زمين و آسمان و آنچه را که در آنهاست، مسخّر انسان فرموده و به امانت در اختيار او نهاده و به او حق بهرهبرداری داده است، مسؤوليت نگهداری و آبادانی زمين و طبيعت را نيز بر عهدهی او گذاشته است.
«أَنْشَأَکُمْ مِنَ الْأَرْضِ وَاسْتَعْمَرَکُمْ فيها؛ (هود، آيه 61) شما را از زمين پديد آورد و خواست که آبادانش داريد.»
بدون تردید، از جمله مصادیق آباد ساختن زمين و نگهداری از نعمتهای الهی، مراقبت از گياهان، درختان و کشتزارهاست.
در احادیث معصومان علیهم السلام نیز از آسیبرساندن به گیاهان و نابود کردن درختان و محیط زیست به شدت نهی شده است:
پیامبر اکرم(ص) در بخشی از فرمان خود درباره رفتار سپاهيان اسلام، حتی در سرزمين دشمن میفرمايند از آتش زدن، غرق کردن و قطع و نابود کردن درختان و کشتزارها، جز در مواقع اضطرار، پرهيز کنيد:
وَلاَ تُحْرِقُوا النَّخْلَ وَلاَ تُغْرِقُوهُ بِالْمَاءِ وَلاَ تَقْطَعُوا شَجَرَةً مُثْمِرَةً وَلاَ تُحْرِقُوا زَرْعاً.
از امير مؤمنان علیه السلام، نيز چنین نقل شده است که کيفر کسی که بدون دليلی موجه چهارپايی را بکشد، يا درختی را قطع کند، يا کشتزاری را تخريب و يا چاه يا نهر آبی را تخريب کند، جريمهی نقدی و شلاق است:
عَنْ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ علیه السلام: أَنَّهُ قَضَي فِيمَنْ قَتَلَ دَابَّةً عَبَثاً أَوْ قَطَعَ شَجَراً أَوْ أَفْسَدَ زَرْعاً أَوْ هَدَمَ بَيْتاً أَوْ عَوَّرَ بِئْراً أَوْ نَهْراً أَنْ يُغْرَمَ قِيمَةَ مَا اسْتَهْلَکَ وَأَفْسَدَ وَيُضْرَبَ جَلَدَاتٍ نَکَالاً.
امام صادق علیه السلام نیز کيفر چنين کاری را عذاب الهی دانسته و میفرمایند:
«لاَ تَقْطَعُوا الثِّمَارَ فَيَبْعَثَ اللَّهُ عَلَيْکُمُ الْعَذَابَ صَبّاً؛درختان ميوه را قطع نكنيد، كه خداوند بر سر شما عذاب فرو مىريزد.»
#اخلاق
#محیط_زیست
@Ahmadhoseinsharifi
🌹