🟢اهمیت و نقش اراده 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ تا «اراده» به کاری تعلق نگیرد، آن کار انجام نخواهد گرفت. حتی اگر «علم» به درستی آن و «میل» و شوق به انجام آن هم داشته باشیم. یعنی صرف آگاهی از درستی و خوبی یک کار برای انجام آن کافی نیست. حتی «یقین» به فایده‌مندی و سودمندی یک کار نیز، تحقق آن را تضمین نمی‌کند: وَ جَحَدُوا بِها وَ اسْتَيْقَنَتْها أَنْفُسُهُم‏ (نمل، ۱۴) بلکه باید اراده انجام آن نیز در ما شکل بگیرد. به همین دلیل، در یکی از دعاها و مناجات‌های شب و روز پیامبر اعظم(ص) خطاب به خدای متعال چنین می‌‌گوییم: وَ قَدْ عَلِمْتُ أَنَّ أَفْضَلَ زَادِ الرَّاحِلِ إِلَيْكَ عَزْمُ إِرَادَةٍ يَخْتَارُكَ بِهَا؛ مى‌دانم كه برترين توشه‌ی رهروان راه تو، اراده محكمى است كه تو را به وسيله آن برگزيند. اساساً عنایت و لطف الهی نیز به قدر نیت‌ها و عزم‌ها و اراده‌ها به افراد تعلق می‌گیرد. به هر میزان که عزم و اراده کسی قوی‌تر باشد به همان میزان هم عنایت و عون الهی در حق او بیشتر خواهد بود و به هر مقداری که سستی و تعلل در ما باشد، به همان میزان نیز لطف و عنایت الهی نسبت به ما کاهش می‌یابد. علیه السلام در حدیثی می‌فرماید: إِنَّمَا قَدَّرَ اللَّهُ عَوْنَ الْعِبَادِ عَلَى قَدْرِ نِيَّاتِهِمْ فَمَنْ صَحَّتْ نِيَّتُهُ تَمَّ عَوْنُ اللَّهِ لَهُ وَ مَنْ قَصُرَتْ نِيَّتُهُ قَصُرَ عَنْهُ الْعَوْنُ بِقَدْرِ الَّذِي قَصَّرَ. خداوند به اندازه نيّت‌هاى بندگان به آنان كمك مى‌كند؛ كسى كه نيّت صحيح و اراده محكمى داشته باشد، يارى خداوند براى او كامل خواهد بود، و كسى كه نيّتش ناقص باشد به همان اندازه يارى الهى در حقّ او نیز كم خواهد شد. 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹