🔴«اخلاق»، «غايت‌شناسي» و «انتخاب هدف علم» 🖊احمدحسين شريفي 🔸هيچ فعاليت اختياريِ بي‌هدفي امکان تحقق ندارد. «هدف»، چيزي است که امکان صدور کنش‌هاي اختياري را فراهم مي‌کند. البته صدور کنش‌هاي اختياري متوقف بر «توجه آگاهانه» به هدف نيست؛ اما بدون وجود هدف هم امکان تحقق ندارند. 🔸نظريه‌پردازي و توليد علم نيز همچون ساير کنش‌هاي اختياري انسان داراي غايت‌‌اند. کسي که غايت زندگي خود را لذت جسمي و بدني قرار داده باشد، طبيعتاً همة افعال اختياري خود و از جمله علم‌اندوزي و نظريه‌پردازي را هم براي همين غايت مي‌خواهد. يا کسي که غايت زندگي خود را کسب قدرت قرار داده باشد، همة علوم توليدي او نيز در ارتباط با همين هدف خواهند بود. به همين ترتيب، کسي که غايت زندگي خود را فلاح و سعادت اخروي قرار داده باشد، انديشه‌ورزي و نظريه‌پردازي او نيز با همين هدف گره خواهد خورد. 🔸بنابراين، اخلاق شهوت‌محور، انديشة شهوت‌محور را شکل مي‌دهد؛ و اخلاق خشم‌محور، انديشة قدرت‌گرايانه و سلطه‌جويانه را سامان مي‌دهد؛ و اخلاق خدامحور و خردگرا، انديشه‌اي توحيدي و خردگرايانه را شکل مي‌دهد. البته روشن است که اگر هدف نهايي را خدايي شدن دانستيم، حتماً به لذت و سود و قدرت و امنيت رواني و محبوبيت اجتماعي و امثال آن هم توجه داريم. به تعبير ديگر، چنين اهدافي در اخلاق اسلامي، اهداف مياني‌اند. #اخلاق #اخلاق_پژوهش #پژوهش 🆔کانال استاد احمدحسین شریفی 🆔https://eitaa.com/joinchat/1153171503C4349780964