👥 عوامل نفوذی یهود در صدر اسلام (30) ✳️ سعد بن ابی‌وقاص سعد از جمله اولین کسانی بود که در سقیفه بنی‌ساعده با ابوبکر بیعت کرد. ابن‌قتیبه در این‌باره می‌نویسد: «بعد از وفات پیامبر (ص) مردم دور ابوبکر جمع شدند و بیشتر مسلمانان در آن روز با ابوبکر بیعت کردند، شخصیت‌های بنی‌هاشم در خانه‌ على جمع شده بودند، زبیر هم با آنان بود و خود را مردی از بنی‌هاشم می‌دانست … بنی‌امیه دور عثمان را گرفتند، بنی‌زهره دور سعد و عبدالرحمن جمع شده و همگی در مسجد گرد آمده بودند. عمر بن خطاب به سراغ آنان رفت و پرسید: چه شده است که شما دور هم جمع شده‌اید؟! برخیزید و با ابوبکر بیعت کنید، زیرا مردم و انصار با او بیعت کردند، عثمان و کسانی از بنی‌امیه که با او بودند و سعد و عبدالرحمن و کسانی از بنی‌زهره که با آن دو بودند، برخاستند و با ابوبکر بیعت نمودند.» (الامامة و السياسة ج 1 ص 28 (https://lib.eshia.ir/22001/1/28)) ♨️در دوران کوتاه خلافت ابوبکر، سعد از ملازمان وی بوده است. همان‌گونه که در دوران عمر بن خطاب نیز، سعد از نفوذ قابل ملاحظه‌ای برخوردار بود تا آنجا که در سال 16 قمری، خلیفه فرماندهی سپاه در نبرد قادسیه علیه ساسانیان را به وی داد (اسد الغابة ج 2 ص 215 (https://lib.eshia.ir/40157/2/215)) و سپس به ولایت کوفه منصوب نمود. بر اثر شکایت مردم، عمر بن خطاب سعد را برکنار کرد، ولی در دوران عثمان وی دوباره او را بر کوفه گمارد. اما او هم که با شکایت مردم روبه‌رو شد، سعد را برکنار و ولید بن عقبه را به‌جای او گمارد. (الاستيعاب ج 2 ص 609 و 608 (https://lib.eshia.ir/40171/2/608) و المعارف ص 242 (https://lib.eshia.ir/40052/1/242)) ♨️در ماجرای شورای شش نفره، سعد یکی از کسانی بود که توسط خلیفه دوم، جزو شورا قرار گرفت؛ با این‌که عمر بن خطاب وی را مؤمنی ضعیف (تاريخ يعقوبی ج 2 ص 158 (https://lib.eshia.ir/10382/2/158/)) می‌دانست! این توصیف حاکی از این است که سعد از نظر خلیفه، لیاقت خلافت را ندارد، با این حال خلیفه دوم درباره‌ شش نفر اعضای شورا معتقد بود: «لایق خلافت نیست، مگر على [ع] و عثمان و زبیر و طلحه و عبدالرحمن بن عوف و سعد». (شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد ج 1 ص 185 (https://lib.eshia.ir/15335/1/185)) ♨️ سعد بن ابی‌ وقاص، یار و مشاور مورد اعتماد خلیفه دوم بود. عمر حتى اصرار داشت خلیفه‌ بعد نیز، از سعد به‌عنوان مشاور استفاده کند. در این زمینه از او نقل شده است: «اگر سعد را به خلافت برسانید که هیچ، وگرنه هرکه خلیفه شد با او مشورت کند؛ من هم اگر او را برکنار کردم، به‌خاطر نارضایتی نبود.» (کنزالعمال ج 12 ص 687) 💤 ادامه دارد .... نشانی ما در پیام رسانها👇 @alzahra_tums