#شرح_حکمت۱۰۸ ╭❁━═━⊰✼❆🍃🌹🍃❆✼⊱━═━❁╮ ✨بسم الله الرحمن الرحیم ✨ 🌹شرح #حکمت108 ( 1 ) 🔹 مدیریت قلب ⚜ امیرالمؤمنین (عليه‌السلام)، در حکمت ۱۰۸ نهج‌ البلاغهٔ شریف، بخشی از احوال، اوصاف و آسیب های شگفت ترین عضو درونی انسان، یعنی قلب را بر شمردند؛ اوّلین موضوعی که پیرامون قلب بیان می‌کنند، ایجاد و پدید آمدن امید و رجاء قلب است و می‌فرمایند: 💠 " اگر در دل امیدی پدید آید، طمع آن را خوار می‌گرداند و اگر طمع بر آن هجوم آورد، حرص آن را تباه خواهد کرد. " 🔻بنابراین بر اساس فرمودهٔ مولا علی (علیه‌ السلام) طمع آفت رجاء و امید است که می‌تواند این فرصت بی‌نظیر را به یک تهدید بی‌نظیر تبديل کند. 🔰 لذا ما بحث طمع را از نهج‌البلاغه، محضر شما تقدیم می‌کنیم؛ 🔻مولا علی (علیه‌ السلام) طمع را یکی از عوامل اصلی خفّت و خواری انسان ها می‌دانند؛ لذا در نهج‌ البلاغه شریف، در حکمت دوم می‌فرمایند: " کسی که در دل طمع آرد، نفس خود را به حقارت و پستی وادارد و هرکه پرده از سختی خویش بردارد، به ذلت خویشتن، تن سپارد. " 🔻 و بر همین اساس است که در وصف عیسی (علیه‌السلام)، در خطبه ۱۶۰ می‌فرماید: " عیسی (علیه‌السلام) همسری نداشت که وسیله تشویش خاطر او شود، فرزندی نداشت که اندوهگینش کند، مالی نداشت که او را به خود مشغول دارد و طمعی در چیزی نداشت که او را پست و خوار گرداند." 🔻در خطبه ۱۹۴، مولا علی (علیه‌السلام) در توصیف منافقین می‌فرمایند: " منافقین برای وصول به آنچه که طمع در آن دارند، اظهار نا امیدی و استغنا از آن نمایند، تا بازار خود را بر پای دارند و کالای خود را به فروش برسانند. " 🔻در حکمت ۲۲۶ حضرت می‌فرمایند: " طمع کار همواره در ذلت و خواری گرفتار است. " 🔻همچنین در حکمت ۲۷۵ درباره طمع می‌فرمایند: " همانا طمع وارد کننده ای است که بازگشت ندارد و ضامنی است که به پیمانش وفا نمی‌کند؛ چه بسا نوشندهٔ آبی که پیش از سیراب شدن، گلوگیر و خفه شده و هر اندازه که برای به دست آوردن چیزی بیشتر مبارزه و رقابت شود، به همان اندازه مصیبت از دست دادنش زیادتر خواهد بود. " 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع