حکایت سینماتوگراف ۲- بخش نودم 🔰 این داوران را از کجا آورده‌اید؟! 👤 🔸وضعیت داوران نخستین جشنواره جهانی فیلم فجر که مستقل از جشنواره اصلی برگزار شد، از این هم اسف بارتر بود. به جز مجید مجیدی (فیلمساز مطرح سینمای کشورمان) و یکی دو نفر دیگر مانند ژوانگ ژوانگ تیان، حضور یک مستند ساز اسپانیایی (آن هم برای داوری فیلم‌های بلند داستانی!)‌، یکصداگذار استونیایی، یک مدیر تشریفات و خواننده هندی، یک برنامه‌ریز جشنواره‌ای و بالاخره یک حقوق دان معمم از که در رزومه‌اش سابقه حضور حتی در یک جشنواره را نداشت (از میزان فیلم دیدن ایشان بی‌خبریم!) و... از جمله اعضای هیئت‌های داوری نخستین دوره مستقل جشنواره جهانی فیلم فجر بودند! 🔸در بازار فیلم که بایستی نقطه قوت هر جشنواره بین‌المللی باشد، تقریبا نام و عنوان معروف و معتبری از کمپانی‌ها و استودیوهای تولید فیلم جهان به چشم نمی‌خورد؛ از حدود ۱۴۰ مؤسسه و شرکت و دفتر شرکت‌کننده در این بازار، حدود ۳۰ شرکت، ایرانی بودند و بقیه بیشتر به نمایندگان جشنواره‌های خارجی اختصاص داشتند و نکته شگفت انگیز حضور برخی مجلات و نشریات سینمایی در این بازار بود که به نظر می‌رسید یا معنی و مفهوم بازار فیلم از جانب آنان فهم نشده و یا این مفهوم ازطرف برگزار کنندگان دگرگون شده و فارغ از تهیه‌کننده و عرضه‌کننده یا خریدار فیلم، هر علاقه‌مند به فیلم و سینما را در بر می‌گرفت!! 🔸قحطی مهمانان خارجی صاحب نام هم آن‌قدر برجسته بود که کلیت تبلیغات جشنواره روی یک فیلمساز متوسط روسی به نام «الکساندر سوکوروف» متمرکز شد و البته ماجرای کارگاههای فیلم که به نام «دارالفنون» بخش‌بندی شده بود از همه بامزه‌تر شد. 🔸روشن است که مسئولان و هیئت‌های انتخاب برای حضور فیلم‌های خارجی در این جشنواره، محدودیت‌ها و موانع بسیاری بر سر راه داشته و یک فیلم خارجی بایستی مراحل بسیاری را بگذراند تا در صورت رضایت سازندگان آن در جدول برنامه‌های جشنواره قرار گیرد. همه اینها برای نگارنده روشن و واضح و به قول معروف مبرهن است. اما به نظر می‌آید پس از سالیان سال برگزاری جشنواره و تماس با سینما و جشنواره‌های جهانی، مسئولان و متولیان سینمای ما (که البته در طول این سالیان، تغییرات و جابه‌جایی‌های چندانی هم نداشته اند) درنیافتند بنا بر عنوان مبارک «فجر انقلاب اسلامی» که نام این جشنواره را مزین کرده، بایستی برای جشنواره فیلم فجر، زمین بازی خود و قواعد و قوانین خاص این جشنواره را طراحی کنند. 🔸متولیان جشنواره فیلم فجر باور کنند که از این جشنواره‌های کنونی جهان و سیستم مدیریت آن که تحت فرمان همان نظام سلطه جهانی قرار دارد، آبی برای این جشنواره گرم نخواهد شد و نتیجه آن می‌شود که پس از صرف هزینه فراوان از بیت‌المال و راه‌اندازی دم و دستگاه عریض و طویل و تعیین مدیران ریز و درشت و ایجاد لابی‌های بسیار برای دریافت فیلم در نهایت کل فیلم‌های بخش مسابقه اصلی‌، ۸ فیلم اکران شده دست چندم و متوسط و ضعیف خواهد بود که جشنواره‌ای را با ادعای بسیار‌، به یک هفته فیلم کم اعتبار تقلیل می‌دهد