✨بسم الله الرحمن الرحیم 🍃مدافع عمه ی شدن ، کار هر کسی نیست؛ به قولی قلبت را بو میکنند و اگر بوی بدهد، همانجا رهایت میکنند تا زمانی که تنها تعلقت در دنیا عشقی باشد که بهرِ داغ چشم هایت را گریان میکند! به راستی چشمِ گریان سجاد بود که اورا میان چشم ها آورد؛ گریان بر مصیبت اباعبدلله و خندان در شادی های اهل بیت؛ اصلا معیارش برای زندگی همین بود.لبخند دلنشینش را از پیامبرش آموخته بود صبر را از بانوی و ارامش خواستنی اش را از چشمهای پر از توکل حسین(ع) میان میدان... 🍃از این ها اگر بگذریم، رمزی که هنگام خواندن زندگی نامه های شهدا دست گیرت میشود، نماز است، آن هم اول وقت! همین است که نشان میدهد اولویت است و لبخند رضایت خالقِ عالم به جهانی می ارزد؛ لبخندی که خدا موقع بستن سید سجاد میزد و عاشقانه به بندگی کردنِ او خیره میشد، مخصوصا آن دم دمای صبح که دست به وضو برمیداشت و در آن به مناجات با خدایش مشغول میشد. 🍃سجاد سید بود و خوب میدانست که چه باید کرد برای اینکه سرباز واقعی فرزندانِ مادرمان زهرا(س) شود. برای همین بود که جستجوگرانه منتظر هر فرصتی بود تا خدمت کند و بعد، چشم هایش را میبست تا کسی از او تشکر نکند؛ این چنین شد که خدا چشم هایش را به روی وجه خودش باز کرد ، مگر نه اینکه گویند شهید نظر میکند به ؛ در آخر هم به پاس تمامیِ هایش از او با شهادت تقدیر کرد... 🍃پای صحبت های همسرش که مینشینی میگوید: "نزدیک به چهارسال بودیم. سید سجاد هیچ وقت دست خالی به منزل مان نمی آمد. همیشه یک شاخه گل برایم می آورد. طوری که حتی اگر یادش می رفت یک شاخه گل بخرد، از باغچه حیاط منزل مان می چید. به همین خاطر از موقع شهادتش تا به حال، هیچ وقت دست خالی به مزارش نرفتم و نمی روم... حداقل یه بسته شکلات هم که شده برایش می برم و روی سنگ مزارش می گذارم. به جبران شیرین ترین لحظاتی که در این یازده سال برایم ساخت و روزهایی که با گل به دیدنم می آمد." 🍃باشد که منتقم خونِ ارباب ظهور کند و اینبار هم سید سجاد با دست پر به دیدار همسر عاشقش بیاید ... شهیدِ صبورِ ایران❤️ ✍️نویسنده: 🌸به مناسبت سالروز 📅تاریخ تولد : ۱۳ تیر ۱۳۶۳ 📅تاریخ شهادت : ۹ آبان ۱۳۹۴ 📅تاریخ انتشار : ۹ آبان ۱۴۰۰ 🕊محل شهادت : سوریه 🥀مزار شهید : گلزار شهدای دینان، اصفهان