اگر به بلوغ روانی رسیده باشی:
می‌پذیری زمانی که گذشته بخشی از زندگیت بوده که دیگه قابل تغییر نیست، پس خودتو از افسوس‌ها و ای کاش‌ها رها می‌کنی.
می‌پذیری همیشه درک و تفسیرت از اتفاق ها و رفتار دیگران درست نیست.
می‌پذیری که افکار و احساساتت قابل تغییره و خودت رو محکوم به درد کشیدن نمی‌کنی.
می‌پذیری ضعف‌ها و حساسیت‌هایی داری که باید ازشون مراقبت کنی تا بتونی رشد کنی.
و می‌پذیری برای رسیدن به آرامش اول باید روی خودت کار کنی، بعد روی دیگران.
☞ @angizeshi