🔰آملی لاریجانی حیف شد(2)🔰 🔶 البته نقدها در دوره ریاست آملی لاریجانی شاید بخاطر این بود که ایشان از بدنه قوه نبودند و طبیعتا هر که جای ایشان بود به مشاوران و معاونان اعتماد می کرد. شأن ریاست قوه قضائیه بیشتر یک مجتهد مسلم بود نه یک مدیر اجرایی مشرف به امور داخلی یک قوه. البته این یک آسیب بود. 🔻 اما یادمان نرود که رهبری در همین دوره تقدیر و تشکر و تمدید نصب در ق.ق دارند و علاوه بر آن مسئولیتهایی نظیر تمدید عضویت در شورای نگهبان و انتصاب به ریاست مجمع تشخیص را در همین دوره به ایشان واگذار کردند. 👈در نقدها باید منصف بود و در تله شبهات عدالت خواهان غیرعادل و اعتراضات بی سند احمدی نژادیها و عقده گشایی های اصلاحاتیان نیفتاد. اکثر این جریانات بخاطر شکستهای سیاسی و نگاههای حزبی و غیرانقلابی علیه همه اشخاص منصوب رهبری شبهه پراکنی و سیاه نمایی می کنند. البته این به معنای عصمت و نقدناپذیری منصوبان رهبری نیست. بلکه تمرکز و نقطه ثقل بودن انتقادات برخی اشخاص و جریانات بوی عدم انصاف و کینه ورزی می دهد تا نقد سازنده. 🔻اما... ♨️ در اختلاف نظر در یک قضیه نسبتا ساده با مرحوم آیه الله یزدی ، از رعایت احترام خارج شد و رک گویی و تیکه پراکنی لاریجانی ایش گل کرد. یا در قضیه رد صلاحیت برادرش در انتخابات 1400 یادش رفت که نقد و ایراد نباید به وجهه نظام آسیبی بزند و رعایت مصالح کلی نظام را نکرد. 📌 ایشان از آیت الله جناب آقای حاج شیخ صادق آملی لاریجانی دامت توفیقاته به حضرت آقای آملی دامت برکاته تقلیل یافتند. ✍️ https://eitaa.com/antisecular_ir