«وَ لَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً اَسَّسَتْ اَساسَ الظُّلْمِ وَ مَقامِکُمْ...» ماهیت لعن ماهیت لعن، دور کردن از رحمت خدا است. عن رسول اللَّه صلی الله علیه وآله قال: «اِنّی لَمْ اُبْعَثْ لَعَّاناً وَ اِنَّما بُعِثْتُ رَحْمَةً [1] ؛ به درستی که من لعن کننده (دور کننده از رحمت) مبعوث نشده‌ام، بلکه من بر رحمت برانگیخته شده‌ام.» آثار و پیامدهای لعن بدون دلیل ١. سلب حق شفاعت و شهادت: قال رسول اللَّه صلی الله علیه وآله: «لایکُونُ اللَّعَّانُونَ شُفَعاءً وَلاشُهَداءً یوْمَ الْقِیامَةِ [2] ؛ آنان که بسیار لعن و نفرین می‌کنند از شفاعت کنندگان و شاهدان روز قیامت نمی‌شوند.» ٢. بازگشت لعن به لعن کننده: قال الباقر علیه السلام: «اِنَّ اللَّعْنَةَ اِذا خَرَجَتْ مِنْ صاحِبِها تَرَدَّدَتْ بَینَهُ وَ بَینَ الَّذی یلْعَنُ فَإِنْ وَجَدَتْ مَساغاً وَ اِلاَّ عادَتْ اِلی صاحِبِها وَ کانَ اَحَقَّ بِها فَاحْذَرُوا اَنْ یلْعَنُوا مُؤْمِناً فَیحِلَّ بِکُمْ [3] ؛ به درستی که لعنت وقتی از لعنت کننده صادر شود بین او و کسی که لعنت شده تردد می‌کند، پس اگر راهی یافت [که هیچ] و گرنه به سوی صاحب خود (لعنت کننده) باز می‌گردد، در حالی که خود او سزاوارتر به آن است. پس، از نفرین کردن مؤمن بپرهیزید که بر شما حلال شود (خود سزاوار آن شوید) .»