ستایش الهی در اوج بلا يَقُولُ لِأَصْحَابِهِ ُثْنِي عَلَى اللَّهِ أَحْسَنَ الثَّنَاءِ وَ أَحْمَدُهُ عَلَى السَّرَّاءِ وَ الضَّرَّاءِ اللَّهُمَّ إِنِّي أَحْمَدُكَ عَلَى أَنْ أَكْرَمْتَنَا بِالنُّبُوَّةِ وَ عَلَّمْتَنَا الْقُرْآنَ وَ فَقَّهْتَنَا فِي الدِّينِ وَ جَعَلْتَ لَنَا أَسْمَاعاً وَ أَبْصَاراً وَ أَفْئِدَةً فَاجْعَلْنَا مِنَ الشَّاكِرِينَ خدا را تسبيح مي كنم به بهترين ستايش ها و تسبيح ها و او را حمد مي كنم بر سختي ها و خوشي ها بر گشايش ها و مشكلات. تو را كه ما را با نبوت گرامي داشتي و ما را با قرآن آشنا كردي. علم قرآن به ما دادي. قرآن را به ما آموختي و ما را اهل تفقه در دين و فهم در دين خودت قرار دادي و براي ما گوش ها، ديده ها و قلب هايي قرار دادي. كسي كه در محور سخت ترين بلاهاي عالم است، امشب این گونه خدا را حمد مي كند. او در متن بلا، زيبايي هاي صنع خدا را مي بينيد و از آن زيبايي ها با اصحابش گفت وگو مي كند. آنچه در متن بلا انسان را صابر مي كند، درك همان زيبايي ها و جمال صنع خداست. آنچه كه امشب امام حسين (علیه السلام) مي خواهد اصحابش را به آن نقطه برساند كه آماده فردا بشوند اين است كه اول گرفتاري امام حسين و بلاء امام حسين را لمس كنند و وارد اين حلقه بلا شوند كه عالم با اين حلقه بلا به سوی خدا حركت مي كند و دوم اینکه در اين حلقه بلا كه وارد مي شوند به زيبايي اين بلاي الهي واقف شوند. 💠🌀💠🌀💠🌀💠🌀💠🌀💠🌀