✅ پرسش و پاسخ از آیت الله خوشوقت 🔹 درباره تقوا (شماره 3) س: تقوا در اعتقادات یعنی چه؟ ج: تقوا در اعتقادات یعنی پذیرفتن عقیده ای که خدای متعال در قرآن کریم اعلام کرده که باید انسان به آن معتقد شود. پذیرفتن و باور کردن این عقیده که خدا اعتقاد به آن را بر انسان ها واجب کرده است، جزء کارهای واجب شرعی و جزء تقوا است. س: تقوا مقدم است یا اعتقاد؟ ج: اگر عقیده نباشد که تقوا مورد ندارد. اول ایمان و بعد از آن اطاعت فرمان و تقوا: «الَّذينَ آمَنُوا وَ كانُوا يَتَّقُونَ». اگر من خدا را قبول نکنم، حرف او را هم قبول ندارم؛ پس اول ایمان به خدا و بعد اطاعت فرمان خدا. س: شما فرموده اید: «تقوا سه مرحله را درست می کند»؟ ج: اگر ایمان نباشد که من تقوا را مراعات نمی کنم تا در نتیجه سه مرحله درست شود. ایمان، اطاعت فرمان می آورد. اطاعت فرمان هم باعث بالا رفتن ایمان به عقائدی می شود که خدا ردیف کرده است. عقل ابتدایی، ایمان به این معنا را که خدا هست، می پذیرد. بعد از آن، تقوا آن را تقویت می کند. س: چه چیزی اراده را برای رعایت تقوا قوی می کند؟ ج: انسان، کمی عقل دارد و می فهمد که این به نفع او است. می فهمد که وقتی خدا گفته «دزدی نکن!» خوب است. ما این را کمی می فهمیم. خود این زحمتی ندارد که اراده کنیم و انجام دهیم. اگر همین مقداری را که می فهمیم، انجام دهیم، خود همین اراده را تقویت می کند. اگر انسان با کسانی که در همه ی قسمت های زندگی تقوا را مراعات می کنند معاشرت کند، تصمیم و اراده اش تقویت می شود. خواندن شرح حال علمای ربانی بزرگ هم که عمری را با تقوا گذرانده اند، انسان را تشویق می کند که تقوا را مراعات کند. این ها همه مُمد هستند و کمک می کنند. س: آیا فقط واجبات را انجام دهیم؟ ج: خدا بیشتر از این الزاماً نخواسته است. نگفته مستحب را انجام نده؛ بلکه گفته: «اگر مزد بیشتری بخواهی، آن را هم باید انجام بدهی؛ اما اگر انجام ندادی، تو را به جهنم نمی برم. ولی اگر واجبی را ترک کردی، نتیجه اش جهنم است یا حرامی را مرتکب شدی، نتیجه اش جهنم است.» خدا روی این دو خیلی فشار آورده است. س: آیا همه ی واجبات را انجام دهیم؟ ج: حالا شما انجام بده، ببین بقیه ای می ماند. واجب و حرام در تمام حالات بیداری انسان هست. تا انسان بیدار است، چشمش می بیند؛ زبانش حرف می زند و دست و پایش حرکت می کند. در این حرکات، احیاناً هم حرام داریم و هم واجب؛ بنابراین این جور نیست که فقط در مسجد واجب و حرام باشد. در خیابان هم هست. در خانه هم هست. خیلی ها به خانه که می روند، اولِ گناه و معصیتشان است. بر سر زن و بچه داد می زنند و فحش می دهند و می زنند. بنابراین تا آدم بیدار است، کار می کند. در این کارها حرام هم هست. باید با تقوا حرامِ آن را بیرون کنیم و واجبش را انجام دهیم. س: اگر به همین واجبات اکتفا کنیم، چه می فهمیم؟ ج: حالا شما اکتفا کن؛ ببین یک من ماست چقدر کره دارد. بعد می فهمی. ✅ ادامه دارد ... 📚 منبع: آثار بندگی، آیت الله خوشوقت