✅ پرسش و پاسخ از آیت الله خوشوقت 🔹 درباره تقوا (شماره 22) س: براي زياد شدن صبر چه كنيم؟ ج: خدا به همه ی انسان ها صبر داده، همان گونه كه به آن ها عقل داده است. اگر در هر حادثه ی تلخي که پيش آمد صبر كردي، صبر تربيت مي شود. با انجام صبر، صبرِ كم، زياد مي شود. اگر صبرت کم است، بايد صبر كني. در نتیجه بيشتر مي شود. اگر عصباني شدي، سكوت كن و حرف نزن. در نتیجه صبرت زيادتر مي شود. هر چه بي صبري كني، صبر ضعيف تر و كم تر مي شود. هر چه صبر و تحمل به خرج دهي، صبر بيشتر مي شود. س: منظور از آیه ی «وَ اسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاَةِ» چیست؟ ج: هيچ وقت در زندگي انسان آن طور كه او انتظار دارد و دلش مي خواهد، اتفاق نمي افتد. شما توقع داري فلاني اذيتت نكند، ولی مي كند. توقع داری اهانت نكند، ولی مي كند. حالا او این کار را كرد. من چه كنم؟ بايد صبر كني. اگر صبر نكني، دعوا مي كني و مشكل پيش مي آيد. بنابراين بايد از صبر كمك گرفت و همچنين از نماز. وقتي كسي به انسان فحش داد یا به او تهمت زد، عصباني مي شود. اقتضاء عصبانيت چيست؟ اینکه انسان به او سیلی بزند؛ اما بعد پشيمان مي شود. مي گويد: «نزن و بایست نماز بخوان و برو به طرف خدا. در نتیجه غافل مي شوي و آرام مي گيري و ديگر به او سیلی نمي زني. س: صبر و استقامت در سلوك به چه معناست؟ آيا به معناي بي خيالي نسبت به مصائب و سلب بعضي از توفيقات است؟ ج: نه خير؛ ترك گناه، صبر مي خواهد. نفس به گناه عادت كرده است و دلش مي خواهد به زن ها نگاه كند. بايد صبر كني. اگر مي خواهي قدمی در بندگي برداري، بايد صبر كني؛ و الّا در لحظه ی اول شكست مي خوري. بنابراين صبر و استقامت لازم است. ✅ ادامه دارد ... 📚 منبع: آثار بندگی، آیت الله خوشوقت