#شاهرخ_حر_انقلاب_اسلامی قسمت چهارم: آبادان چند نفري از همسايه ها آمدند سراغ من و گفتند: تو جواني، نميتواني تا ابد بيوه بماني. در ضمن دختر وپسرت احتياج به پدردارند. شاهرخ هم اگراينطور ادامه بده، براي خود شما بد ميشه. هرروز دعوا و ... عاقبت خوبي ندارد. بالاخره با آقائي که همسايه ها معرفي کردند و مرد بسيار خوبي بود ازدواج کردم. محمد آقاي کيان پور کارمند راهآهن بود. براي کار بايد به خوزستان ميرفت. به ناچار ما هم راهي آبادان شديم. درآبادان کمتراز سه سال اقامت داشتيم. دراين مدت علاقه پسرم به ورزش بيشتر شده بود. با محراب شاهرخي که از فوتباليست هاي خوزستاني بود. خيلي رفيق شده بود. مرتب با هم بودند. در همان ايام مشغول به کار شد. روزها سر کار مي رفت و شبها به دنبال رفقا بعد از بازگشت از آبادان. خيلي از بستگان مخصوصاً عبداالله رستمي(پسر عمويم که داور بين المللي کشتي بود) به شاهرخ توصيه کرد به سراغ کشتي برود، چرا که قد و هيکل و قدرت بدنياش به درد ورزش ميخورد. اگر هم ورزشكار شود کمتربه دنبال رفقايش ميرود. اما او توجهي نميکرد. فقط مشکلات ما را بيشتر ميکرد.مشکل اصلي ما رفقاي شاهرخ بودند. هرروز خبراز دعواها و چاقوکشي هايشان مي آوردند. @asabeghoon_shahadat