🔰 / بخش چهارم 📝 |تلاش برای حذف و به عنوان دو محور سكولارستیزِ حكومت اسلامی 🔺 نباید از نظر دور داشت که و بی تفاوتی روحانیون یکی از دیرینه‌ترین آرزوهای دشمنان به شمار می آید. یكی از اصلی‌ترین حربه‌های دشمنان اسلام، جهت عقب مانده نگه داشتن ، تبلیغ این ایده بود كه اصولاً دین هیچ ارتباطی با سیاست ندارد. 🔺این حربه، با مؤلفه‌های خوش آب و رنگی به جامعه القاء می‌شد، مؤلفه‌هایی از قبیل: پاكی و پیراستگی دین و عالمان و آلودگی سیاست، ناسازگاری قدسی بودن دین با ناسوتی بودن سیاست، قداست دین و نقدپذیری سیاست و… در قالب شبهاتی ظاهراً باورپذیر، فقط از این جهت ترویج می‌گردید تا مسلمانان را تنها به و مشغول سازند و آنان را از آوردن دین به عرصه اجتماع باز دارند. 🔺 این تز در جهان اسلام برای اولین بار پس از رحلت پیامبر گرامی اسلامی (ص) ـ غیر از دوره تقریباً ۵ ساله خلافت علی (ع) ـ آغاز گردید. 🔺 در دوران حاكمیت حاكمان ، سكولاریسم در تمام ابعاد آن یعنی در ساحت سیاست، اقتصاد و فرهنگ اجرا شد. معاویه نظام الهی ـ مردمی پیامبر (ص) و علی (ع) را به نظامی و موروثی تبدیل كرد و به حذف «قرآن و سنت» به عنوان دو محور سكولارستیز حكومت اسلامی همت گماشت. 🔺 هرچند دین به ظاهر در رویه معاویه نقش محوری داشت ولی بی‌غرض‌ترین انسان نیز می‌توانست به سیاست ماكیاولی و سالوس و نیرنگ اولین حاكم امویان پی ببرد. 🔺 به تعبیر : «هنگامی كه اموی‌ها به روی كار آمدند و به حكومت موروثی دودمان بنی‌امیه تبدیل شد؛ این به هیچ وجه خواست اسلام نبود بلكه از یادگارهای دوران جاهلیت بود كه تجلی و پرتوافكنی اسلام، آن را خاموش ساخته بود.» 🔺 حاكمان پس از معاویه نیز به ادامه روند كردن جامعه دینی مبادرت ورزیدند. بعد از امویان، حاكمان نیز با استفاده ابزاری از دین، سیاست دنیاگرایانه‌ای را اتخاذ نمودند. در دوران پس از عباسیان نیز این روند كاملاً پیگیری شد. 📝 حجت الاسلام علی اکبر عالمیان ادامه دارد ... 🌐 https://www.asbaat.ir/?p=4106 🆔 @asbaat_ir