آیت الله میرزا جواد آقا ملکی تبریزی (ره) در باب توبه میفرمایند: پس هر‌طور است از یک درى از درهاى رحمت الهى که مناسب حالش است داخل بشود، اگر از هیچ یک از درها نتواند داخل بشود لامحاله از در عدم یأس ـ که در ابلیس است ـ داخل بشود و عرض بکند: یا من أجاب لابغض خلقه ابلیس حیث استنظره لاتحرمنى من اجابتک. «اى کسى که مبغوض‌ترین خلقش ـ که ابلیس است ـ هنگامى که از او مهلت خواست (خواسته او برآورده شد و به او مهلت دادى) اینک مرا از اجابت خود محروم مفرما!» وبالجمله؛ این را بداند که در توبه ـ مادامى که مرگ را معاینه نبیند ـ باز است اگرچه گناهش در وصف نیاید. ✍️منبع: رساله لقاءاللّه @Asemani_bashim