. خوش تر زعطر عشق شمیم حریم توست دل غرق در صفای نسیم حریم توست عبدالعظیم هستی وکوچک شمرده ام گویم اگر که عشق شمیم حریم توست ری با وجود اطهرتان چون بهشت شد بال فرشته فرش وگلیم حریم توست از نسل خاندان کریمی و عالمی غرق کرم ز ابر کریم حریم توست گویی نشسته است به ایوان کربلا هر دل شکسته ای که مقیم حریم توست رو برسرای حاتم طایی نمی برد هرکس که مستمند نعیم حریم توست این زائری که آمده از ره جدید نیست از زائران عهد قدیم حریم توست دست نوازشی به سر ما دراز کن آخر دل شکسته یتیم حریم توست هرگز نمی روم به در دیگری ، که دل مدیون لطف عام و رحیم حریم توست عزت اگر که یافت «وفایی» در این دیار خاک سخنوران فهیم حریم توست ✍ ایام .