❇ تفســــــیر
از آنجا که یکى از ایرادهاى همیشگى اقوام گمراه و نادان به پیامبران این بوده که چرا آنها انسانند، چرا این وظیفه بر دوش فرشته اى گذاشته نشده است و طبعاً مردم عصر جاهلیّت نیز همین ایراد را به پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) در برابر آن دعوت بزرگ داشتند، قرآن مجید بار دیگر به این ایراد پاسخ داده مى گوید: و ما نفرستادیم پیش از تو جز مردانى از اهل آبادى‌ها را که به آنان وحى مى کردیم (وَ مَا أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِکَ إِلاَّ رِجَالاً نُوحِى إِلَیْهِمْ مِنْ أَهْلِ الْقُرَى).
آنها نیز در همین شهرها و آبادى‌ها همچون سایر انسانها زندگى مى کردند و در میان مردم رفت‌وآمد داشتند و از دردها و نیازها و مشکلاتشان به خوبى آگاه بودند.
🌼🌼🌼
جمله مِن أهلِ القُرى با توجّه به اینکه قریه در لغت عرب به شهر و آبادى گفته مى شود در مقابل بدو که به بیابان اطلاق مى گردد، ممکن است اشاره به این باشد که پیامبران الهى هرگز از میان مردم بیابان نشین برنخاستند (همان گونه که بعضى از مفسّران نیز تصریح کرده اند)، زیرا صحرانشینان معمولاً گرفتار جهل و قساوتند و از مسائل زندگى و نیازهاى معنوى و مادّى کمتر آگاهى دارند.
درست است که در سرزمین حجاز، اعراب بیابان گرد فراوان بودند ولى پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) از مکّه که در آن موقع شهر نسبتاً بزرگى بود برخاست.
و نیز درست است که شهر کنعان در برابر سرزمین مصر که یوسف(علیه السلام) در آن حکومت مى کرد چندان اهمّیّتى نداشت و به همین دلیل یوسف(علیه السلام) درباره آن تعبیر به بدو کرد، ولى مى‌دانیم که یعقوب پیامبر الهى و فرزندانش هرگز بیابان گرد و بیابان نشین نبودند بلکه در شهر کوچک کنعان زندگى مى کردند.
سپس اضافه مى کند: مخالفان براى اینکه بدانند سرانجام مخالفت با دعوت تو که دعوت به سوى توحید است چه خواهد بود، خوب است بروند و آثار پیشینیان را بنگرند. آیا (این گروه) در زمین سیر نکردند تا ببینند عاقبت کسانى که پیش از آنان بودند چه شد؟ (أَفَلَمْ یَسِیرُوا فِى الاَْرْضِ فَیَنْظُرُوا کَیْفَ کَانَ عَاقِبَةُ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ).
بى گمان این سیر در أرض و گردش در روى زمین و مشاهده آثار گذشتگان و ویرانى قصرها و آبادى هایى که زیر ضربات عذاب الهى در هم کوبیده شد، بهترین درس را به آنها خواهد داد; درسى زنده و محسوس، و براى همگان قابل لمس.
در پایان آیه نیز مى فرماید: و سراى آخرت براى پرهیزگاران بهتر است (وَ لَدَارُ الاْخِرَةِ خَیْرٌ لِلَّذِینَ اتَّقَوْا).
آیا فکر نمى کنید؟ چرا اندیشه خود را به کار نمى اندازید؟ (أَفَلاَ تَعْقِلُونَ).
اینجا سرایى ناپایدار و آمیخته با انواع مصائب و آلام و دردهاست و آنجا سرایى جاوید و خالى از هر رنج و ناراحتى.
(تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۱۰۹ سوره مبارکه یوسف)
@ayehsobh