تفسیر:
در هر صورت، سامرى از زینتآلات فرعونیان که از طریق ظلم و گناه در دست فرعونیان قرار گرفته بود و ارزشى جز این نداشت که خرج چنین کار حرامى بشود، آرى، از مجموع این زینتآلات مجسمه گوسالهاى را براى آنها تهیه کرد. جسد بى جانى که صدائى همچون گوساله داشت (فَأَخْرَجَ لَهُمْ عِجْلاً جَسَداً لَهُ خُوارٌ).
بنى اسرائیل که این صحنه را دیدند، ناگهان همه تعلیمات توحیدى موسى(علیه السلام) را به دست فراموشى سپردند و به یکدیگر گفتند: این است خداى شما و خداى موسى (فَقالُوا هذا إِلهُکُمْ وَ إِلهُ مُوسى).
🌺🌺🌺
این احتمال نیز وجود دارد که گوینده این سخن، سامرى و دستیاران و مؤمنان نخستین او بوده اند.
و به این ترتیب، سامرى عهد و پیمانش را با موسى، بلکه با خداى موسى فراموش کرد و مردم را به گمراهى کشاند (فَنَسِیَ).
این که بعضى از مفسران، نسیان را در اینجا به معنى گمراهى و رفتن از بیراهه، تفسیر کرده اند، یا فاعل نسیان را موسى(علیه السلام) دانسته گفته اند: این جمله سخن سامرى است، و مى خواهد بگوید: موسى(علیه السلام) فراموش کرده است که این گوساله خداى شما است، همه اینها مخالف ظاهر آیه است، ظاهر همان است که در بالا گفتیم که منظور این است: سامرى عهد و پیمانش را با موسى(علیه السلام) و خداى موسى به دست فراموشى سپرد و راه بت پرستى پیش گرفت.
(تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۸۸ سوره مبارکه طه)