💜🍃 پرسش سلام دختری هستم 20 ساله، من از خوانندگان خاموش کانال هستم. مسئله ای که پیش اومده خواستم باهاتون در میان بگذارم، من با وجود سن کمی که دارم علاقه دارم همسر آیندم 30 ساله اش باشه، یعنی اصلا نمیتونم تصور کنم که با پسری با سن کمتر ازدواج کنم چون از نظر خودم تو این سن آقایون به یک ثبات شخصیتی میرسند و خیلی پخته و با تجربه میشن، کمتر تو زندگی دچار آزمون و خطا میشن، دیگه مثل قبل رو ظاهر دختر حساس نیستند که فلان اندام چه جور باشه، بیشتر معیار هاشون دور اخلاق و بساز بودن میچرخه، و یک دلیل دیگه هم اینکه مسلما همچین آقایی دارای سرمایه برای شروع زندگی هست و لازم نیست زندگی از صفر شروع بشه. البته من مادیات برام مهم نیست و خب اینم فقط یکی از دلایل واسه ترجیح دادنم هست، ولی مثلا یک پسر 30 ساله بدون سرمایه یا شرایط مالی ضعیف رو به یک پسر 24 ساله با سرمایه و شرایط مالی خوب ترجیح میدم. یعنی میخوام بگم باز هم سن برام در اولویته. حالا درسته ممکنه پسر با سن کم هم عاقل و پخته باشه ولی خب تعدادشون به نظر من کم هست و چون من آشنایی ام سنتی هست نمیخوام این ریسک رو بکنم. همه بهم میگن که خیلی بیشتر از سنم میفهمم و همچنین چهره م یه کم بیشتر از سنم نشون داده میشه، با دوستام در میون گذاشتم هیچ کس باهام هم نظر نبود میگفتند تو حیفی باید نهایت با 4 سال اختلاف سنی ازدواج کنی، یه پسر 30 ساله شر و شور پسر 24 ساله رو نداره. نمیتونه درکت کنه، از این صحبت ها خیلی نگران بودم، انقدر اینطور گفته بودند که من ذهنیتم این بود اگه با پسر 30 ساله ازدواج کنم زندگی سرد و یخی خواهم داشت و انگار با یک آهن طرفم! تا اینکه چند وقت پیش با  آقایی که متولد 68 هستند آشنا شدم، ایشون تمایل داشتند که وقت خواستگاری بذاریم، این آقا چهره اشون کمتر نشون میده. من باز هم نگران حرف دوستان بودم تا اینکه بعد مدت آشنایی در کمال ناباوری دیدم ایشون احساسات و عواطفش مثل یک پسر 20 ساله هست، مثلا برای دیدن من خیلی کم طاقت هستند و اعتراف کردند که قلب شون تند میزنه و بی قرارند، یا برام خیلی وقت میگذارند و با صبر و حوصله جواب پیام هام رو میدند، حتی با وجود اینکه سن من کمتر هست و دخترم و احساساتی، باز هم احساسات مون رو من مدیریت میکنم مثلا کمتر پیام میدم. گاهی وقت ها میگن وسط کار یا درس فکرشون سمت من هست، من هم دیر جواب میدم که اذیت نشن. چون کلا دوست دارند با من صحبت کنند. یا یک بار ازشون دلخور بودم پیام دادند: با من قهر هستید؟ و طاقت جواب ندادن من رو نداشتن، واقعا با ذهنیتی که از پسرهای 30 ساله داشتم انتظار چنین جمله رو از ایشون نداشتم و فکر میکردم قهر رو بچگانه بدونن و جواب دادم قهر که مال بچه هاست و فقط یه کم دلخورم که با توضیح رفع شد یا به بهانه مختلف دوست دارند با هم بیرون بریم و صحبت کنیم. کلا خیلی برام وقت میگذارند. میخوام بگم ایشون حتی از من که دخترم و نماد احساس و عاطفه هستم با وجود سن شون که 30 سال هست از من عاطفی تر هستند و برام خیلی عجیب بود ایشون تو زمینه کاری و درسی خیلی جدی هستند و رفتارهاشون سنجیده هست درست مثل بقیه هم سن و سالان شون، ولی با من اینجور هستند، من خیال کردم بخاطر من این کار  رو میکنند و به نوعی نقش بازی میکنند که باهاشون در میون گذاشتم گفتند نه دست خودشون نیست. و کاملا مشخص هست احساسات شون و رفتار هاشون با تمام وجودشون هست. من هنوز تو شوکم، چون اصلا توقع چنین برخورد هایی از یه پسر 30 ساله نداشتم! شاید چون تا به الان با دختری نبودند احساسات شون تا این حد تازه مونده و دلزده نشدند! شرایط ایشون هم برای من خیلی خوب هست. نظر شما دوستان چیه؟ به نظرتون این برخوردها عادی هست؟  از بین آقایون 30 ساله اینجا کسی هست شبیه ایشون باشه؟ و به نظرتون رفتارشون طبیعی هست؟ این اختلاف سن مشکل بوجود نمیاره؟ اگه میشه راهنمایی کنید ممنون 👇🌻 @adminam1400