#زمینه/شور #حضرت_عبدالله عمه دستمو رها کن که عموم تنها شده خسته و زخمی و بی حال اسیر گرگا شده نه کفن از تو میخوام و نه سپر، بذار برم سرِ سر بریدنش عمه ببین دعوا شده عمه باید برم و شمرو ازش جدا کنم چجوری بشینم و غریبیشو نگاه کنم لا اقل میشه یکم شمرو معطل بکنم اگه جسمم رو سپر جلوی شمشیرا کنم تا یکم جون به تنش مونده هنوز بذار برم تا که سنگ ابروشو نشکونده هنوز بذار برم داره خنجر میذاره روی گلوی عموجون تا که پیکر رو نچرخونده هنوز بذار برم ای وای عمو ای وای عمو ### تا به گودال برسم صد دفه افتادم عمو حال جون دادنتو دیدم و جون دادم عمو صد دفه داد زدم از روو سینه ی عموم پاشو ولی بش نمی رسید صدای فریادم عمو توی گودال عمو هر نیزه که دیدم به تو خورد تیغ و شمشیر و سپر حتی عصا هم به تو خورد عمو شرمنده تنم طاقت شمشیرو نداشت دستمو جلو آوردم ولی بازم به تو خورد هرچی خون گلوتو پاک می کنم باز که تره! نیزه ای که تو گلوت مونده برام درد سره بایدم خنجر شمر حنجرتون رو نبره اینجا جای بوسه ی فاطمه و پیمبره