🕸د) حمایت سفیر روس از بهاءالله وقتی مأموران حکومتی برای بازداشت میرزا حسین علی آمدند، وی در پایگاه تابستانی سفارت روس در زرگنده شمیران، نزد شوهر خواهر خود، میرزا مجید آهی که منشی سفارت روسیه بود، به سر می برد. سفیر روس از تسلیم وی به نمایندگان شاه خودداری کرد، ولی با پافشاری مأموران، او را به عنوان امانت دولت روس تحویل داد و از صدراعظم (میرزا آقاخان نوری) به طور رسمی خواست در نگاه داری امانت دولت روس بکوشد.(۱) وی حتی صدراعظم را تهدید کرد که نباید به بهاءالله صدمه وارد آید. (۲)با تلاش های جدّی سفیر روسیه در تهران، پس از چهار ماه میرزا حسین علی از حبس سیاه چال تهران رهایی یافت، ولی به دستور حکومت ایران دیگر حق ماندن در ایران را نداشت. سفیر روس از وی خواست به روسیه برود و وعده داد که دولت وی از او پذیرایی خواهد کرد، ولی او نپذیرفت. هنگام سفر تبعیدی، افزون بر نمایندگان دولت ایران، نماینده ای از سوی سفارت روس هم همراه بهاءالله بود. (۳)بابیان دیگر هم که تا آن روز تهران و شهرهای دیگر را ترک نکرده بودند، مجبور شدند وطن را ترک و راهی عراق شوند. بهاءالله پس از رسیدن به بغداد، نامه ای به سفیر روس نوشت و مراتب قدردانی خود را از وی و دولت روس اعلام کرد. او همچنین در لوحی خطاب به نیکلاویچ الکساندر دوم، به این کمک سفیر روس اشاره و از وی تشکر کرده است. (۴) 📗۱- نک: شوقی افندی، قرن بدیع، ج ۱، ص ۳۱۸. 📗۲- نک: مطالع الانوار، ص ۵۹۳. 📗۳- نک: همان، صص ۶۱۱، ۶۱۲، ۶۱۷ و ۶۱۸. 📗۴- نک: آثار قلم اعلی، ج ۱، ص ۷۶؛ قرن بدیع، ج ۲، ص ۴۹. 📗تحلیل و نقد بهائیت، علیرضا روزبهانی، صص۶۳-۶۴ #تحلیل_نقد_بهائیت #سفیر_روس 🚫@bahaiyat🚫