🔸ذوق زدگی بهائیت از صدور اولین بیانیه در سازمان ملل علیه ایران(۱) در اوج جنگ هشت ساله که مردم ایران در حال دفاع از کشور به وسیله جنگی همه‌جانبه با قدرت‌های شرق و غرب در پوشش رژیم بعث عراق بودند، تشکیلات بهائیت ضمن خیانت در داخل، به دنبال تحریک و توجیه افکار عمومی خارج علیه ایران بود. تشکیلات بهائیت یا نوکر غرب با این سیاه‌نمایی‌ها تلاش کرد تا دیگر جنایات شرق و غرب علیه ایران به چشم نیاید. با توجه به نقش پررنگ بهائیان در رژیم پهلوی و تصدی بسیاری از مناصب کشوری و لشکری توسط اقلیّت بهائی، پیروزی انقلاب اسلامی با حمایت و پشتیبانی اکثریت مردم، ضربه مهلکی بر پیکره‌ی تشکیلات بهائیت در ایران وارد آورد. از این‌رو تشکیلات بهائیت از همان روزهای نخست شکل‌گیری انقلاب، پروژه‌ی ایران هراسی را در دستور کار قرار داد و با سیاه‌نمایی و دروغ‌پراکنی، برخورد با مفسدین و مجرمین سیاسی، امنیتی و اقتصادی عضو بهائیت را به بهائی آزاری در ایران تعبیر می‌کرد! سازمان بهائیت از این راه تلاش کرد تا در کنار پشتیبانی ابرقدرت‌ها (که از زمان شکل‌گیری بهائیت با خود همراه داشت)، حمایت سایر کشورها را هم به خود جلب کند. در پس این تلاش‌ها و سیاه‌نمایی‌های مکرر بود که سرانجام تشکیلات بهائیت در سال ۱۳۶۴ ش، موفق شد که پس از انقلاب و در بحبوحه جنگ، در صدور اولین قطعنامه‌ی حقوق بشری سازمان ملل علیه ایران نقش ایفا کند. سازمان رهبری بهائیت در انتشار این خبر با ذوق‌زدگی وصف‌ناپذیر به مخابره این رویداد می‌پردازد و ضمن تأکید بر نقش خود در صدور آن، این اقدام را مقدمه گذر تشکیلات بهائیت از مجهولیت در ایران معرفی می‌کند 💀@bahaiyat💀