#سراج 💢عبادت وقتی تمام و کامل میشود که عبادت کننده به خودش هم مشغول نباشد؛ زیرا اشتغال به نفس، منافی با مقام عبودیت است، عبودیت کجا و منم زدن و استکبار کجا؟ 🔹گویا علت آمدن پرستش و استعانت به صیغه متکلم مع الغیر ( نگفت من تو را می پرستم و از تو یاری می جویم بلکه گفت: ما تو را می‌پرستیم و از تو یاری میجوئیم) همین دوری از منم زدن و استکبار بوده باشد، و میخواهد به همین نکته اشاره کند که گفتیم مقام عبودیت با خود دیدن منافات دارد. 🔹بنابراین عبادت کننده عبادت خود، و همه بندگان دیگر را در نظر گرفته میگوید: ما تو را می‌پرستیم؛ چون به همین مقدار هم در ذم نفس و دور افکندن تعینات و تشخصات اثر دارد، چون در وقتی که من خود را تنها ببینم، به انانیت و خودبینی و استکبار نزدیک ترم، بخلاف اینکه خودم را مخلوط با سایر بندگان، و آمیخته با مردم بدانم، که در این صورت اثر تعینی و تشخص را از بین برده ام. 🔻تفسیر سوره حمد| تفسیر المیزان جلد اول صفحه ۴۱ 🦋به #بانوی_آب بپیوندید: https://eitaa.com/banooyeab