📝 از تکان‌دادن‌های خدا ناراحت نشویم اسم آن تکان‌ها «آزمایش» است. شما یک لیوان آبِ گل‌آلود را از جوی آب بردار. آب، گل‌آلود و کدر و تیره است. وقتی کنار گذاشتی، حرکت که نداشته باشد، گل و لای ته‌نشین می‌شود و آنچه می‌ماند آب زلال است. اگر لیوان را دوباره به هم بزنیم می‌بینیم همان آب و گل روز اوّل است. ما هم در حالت عادّی، زلال هستیم. وقتی در امتحانات و ابتلائات می‌افتیم آن‌وقت نشان می‌دهد. این صفاتِ ما بیرون می‌ریزد. خداوند متعال یک تکان می‌دهد و آن صفات، بالا می‌آید. لذا از تکان‌دادن‌های خدا ناراحت نشوید. اسم آن تکان‌ها «آزمایش» است. خدای تعالی در ابتلائات، سختی‌ها و گرفتاری‌ها دارد به تو نشان می‌دهد. اگر صاحب فهم و درک هستی، اگر خدا را می‌خواهی، ناراحت نشو، سر کسی داد نزن. برو در خلوتِ دلِ شب بنشین و بگو: این اتّفاقات برای من افتاد. من تا حالا فکر می‌کردم خیلی خوب هستم، چه شد در درگیری با همسرم داد زدم؟ این داد زدن، نشانه‌ی بودنِ صفات رذیله‌ای در قلب است. بروید بنشینید درمان کنید. تا فلانی را دیدم حسادتم نسبت به او گل کرد. تا دیدم یک لباس خوبی پوشیده و با یک ماشین خوب اومده یا دیدم او را در جلسه تحویل گرفتند، من یک تکانی خوردم. همان تکان داده و یک‌خرده آن صفات، بیرون ریختند. پس صفت رذیله‌ی خطرناکی به نام در قلب من است. ادامه دارد...