💠🔹🔸🔹🔸🔹🔸..ا﷽ا..🔸🔹🔸🔹🔸🔹💠 #امام_شناسی #شرح_زیارت_جامعه_کبیره قسمت_دوم السَّلَامُ عَلَیكُمْ یا أَهْلَ بَیتِ النُّبُوَّةِ(قسمت اول) • زائر در بدو ورود وقتی به مقام حضرات معصومین و جایگاه خویش واقف می‌گردد، در می‌یابد که قابلیت مخاطب قرار دادن حضرات معصومین را ندارد اما از طرف خود این بزرگواران به او مجوز داده می‌شود که ارتباط برقرار کند و بگوید: «السَّلَامُ عَلَیكُمْ یا أَهْلَ بَیتِ النُّبُوَّةِ» • در عبارت «السَّلَامُ عَلَیكُمْ»: «ضمیر مخاطب کُم» نشان دهنده‌ی آن است که ائمه اطهار مخاطب و حاضرند و سلام زائر را می‌شنوند و پاسخ می‌گویند. • همچنین حرف «یا» در «یا أَهْلَ بَیتِ النُّبُوَّةِ» تاکید می‌کند زائر، امام را حاضر می‌داند. • کلمه « اهل» به «فتحِ الف و سکونِ، ها و لام» بر کسان نزدیک، مانند زن و فرزند و اقربا اطلاق می‌شود، مانند آیه ۷سوره مبارکه نمل آیه: «إِذْ قالَ مُوسى‏ لِأَهْلِهِ إِنِّی آنَسْتُ ناراً» «به یاد بیاور هنگامى را كه موسى به خانواده خود گفت: من آتشى از دور دیدم.» • در عبارت «أَهْل بَیت» اهل خانه منظور كسانی هستند كه اهلیت آن بیت و خانه را دارند و اگر حضرات معصومین را اهل بیت نبوت می‌گویند، چون این بزرگواران به اذن حق تنها كسانی هستند كه در خلقت، شایستگی بیت ولایت را دارند. • علی(ع) از اهل بیت پیامبر(ص) محسوب می‌شود، زیرا تسلیم محض نبوت است و همه درخواست‌های پیامبر(ص) از علی(ع) با تبعیت محض ایشان همراه بوده است. • در پی این معنا که «اهل» را اهلیت داشتن معنا کردیم، تبعیت محض و بی‌چون و چرای زائر خودنمایی می‌کند. • اگر در این زیارت اهل، به بیت النبوة اضافه گشته قرینه‌ای است تا زائر اعلام کند خود را به اهل بیت نبوت نزدیک می‌بیند و می‌خواهد تا اهلیت حضور در محضر آنها را پیدا کند. • لغویین: «اهل» را با «آل» مقایسه كرده‌اند و در رابطه با معنای آن گفته‌اند: آل، به معنی«رجع یرجِعُ» است، یعنی خانواده‌ای كه دیگران به آنها رجوع می‌كنند. در موارد متعدد این دو كلمه در یك معنا استفاده شده‌اند ولی در بعضی موارد آل، تنها شامل حضرات معصومین می‌شود. به عبارتی اهل معنی عام دارد اما آل اخص از اهل است و گروه خاصی از اهل را شامل می‌شود. هر آلی حتماً اهل هست ولی هر اهلی آل نیست. واژه ها، حکایت کننده‌ی نیاز ما هر گاه انسان خدای سبحان را با اسمی صدا می‌زند، نیاز خاصی را همراه آن اسم مطرح می‌كند، مثلاً اگر حضرت حق را با عنوان «یا شافی» صدا می‌زند درمانِ درد می‌طلبد و چون خدا را «یا رزاق» بخواند طلب روزی می‌كند و اگر او را با نام «یا دلیل المتحیرین» صدا كند به دنبال راهنمایی برای سرگردانی خویش است. درباره حضرات معصومین نیز می‌توان همین معنا را برداشت كرد. وقتی زائر با عبارت «السَّلَامُ عَلَیكُمْ یا أَهْلَ بَیتِ النُّبُوَّةِ » به حضرات معصومین سلام می‌دهد یك نیاز را اعلام می‌كند و اگر آنها را « مَوْضِعَ الرِّسَالَةِ » خطاب كند نیاز دیگری را مطرح می‌كند. «السَّلَامُ عَلَیكُمْ یا أَهْلَ بَیتِ النُّبُوَّةِ» زائر در این سلام از حضرات معصومین می‌خواهد سلام او را از بیت ولایت پاسخ‌گو باشند كه پاسخ از آن بیت، سلامتی دنیا و آخرت فرد را تامین می‌كند. هر اعلام نیاز = بازگشت به بیت ولایت در روایت آمده است: پیامبر (ص) و علی(ع) پدران این امت هستند. بر امت واجب است به پدرانشان رجوع مادی و معنوی داشته باشند. منظور از رجوع مادی همان رجوع جسمانی ملموس و محسوس است یعنی هر فرد با پای دل و گل به زیارت معصومین برود. در رجوع معنوی نیز كمال روح خویش را طلب نماید. با توضیح بیان شده می‌توان گفت: زائر در هر سلام با عبارت «السَّلَامُ عَلَیكُمْ یا أَهْلَ بَیتِ النُّبُوَّةِ» نیاز و وابستگی خود را به بیت ولایت اعلام می‌كند و در هر اعلام، به سوی آنها باز می‌گردد. زائر معتقد است در این رجوع و بازگشت دچار هیچ گونه تكلف و سختی نمی‌شود و هرگاه اراده كند می‌تواند به سوی اهل بیت نبوت باز گردد. او در این بازگشت نگران بسته بودن «درِ» بیت ولایت نیست، زیرا خوب می‌داند در این رجعت، دَرْ همیشه باز است. زائر در این بازگشت انكسار، خضوع و تواضعش را دست مایه خویش آورده تا اعلام كند در هر بار مراجعه، قصد بازگشت به سوی حضرات معصومین را دارد همچون دوستی که میان او و آشنای قدیمی‌اش فاصله افتاده و اکنون قصد بازگشت و مراجعه مجدد به این دوستی را دارد. البته در رابطه با حضرات معصومین بحث گسترده‌تر و عمیق‌تر از حد یك ارتباط و دوستی معمولی است، بلكه همه ما از عالم الست با محبت این بزرگواران چشم به دنیا گشوده‌ایم و حال اگر تعلقات دنیا ما را گرفتار خویش كرده است و مدتی نسبت به آنها غفلت كرده‌ایم در این سلام قصد بازگشت به همان آشنای قدیمی را كرده‌ایم. ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ پایان قسمت اول