در مراسم تشییع مرحوم استاد احمد سمیعی گیلانی حضور داشتم. خداوند ایشان و همه ما را بیامزد و مورد رحمت و‌ مغفرت خود قرار دهد. عمر پربرکتی داشتند. حین مراسم جمعیت حاضر به دفعات با دست زدن ، سخنرانان را تشویق کردند ( شیوه جدیدی از ادای احترام به مردگان است حتما ، ما که نمی‌فهمیم ! ) مجری هم چند صلوات کم رمق گرفت . تعارض های هویتی ، عمدتا در مناسک و مراسم ، بروز آشکار می یابد . لحظه ای این سوال در ذهنم بروز کرد ؛ چند درصد از جمعیت حاضر مطلع هستند که مرحوم احمد سمیعی ، نوه دختری آیت الله شهید ملامحمد خمامی ، مجتهد شهیر و مرجع دینی گیلانیان در دوره پرتلاطم و پرتنش مشروطه بوده است و جانش را هم سوت و کف چی های همان دوره گرفتند ! ... نمیدانم . باز در ذهنم تصاویر تشییع باشکوه ( تصویر پایین ) مرحوم آیت الله سید مجتبی رودباری که سال گذشته مصادف همین ایام بود ، تجسم یافت ... از نظرگاه جامعه شناختی ، زمینه های اجتماعی و دلایل ، مقایسه این دو قابل توجه است . والعاقبة للمتقین حسین بهمنش ۷ فروردین ۱۴۰۲ https://eitaa.com/okhan_hb