7.42M حجم رسانه بالاست
از کلید مشاهده در ایتا استفاده کنید
علیکم یا مولانا یا علی بن موسی الرضا دلِ من عمریه مثل کفتر ای حرمه من چه خوشبختم آقا که سایتون رو سرمه آسمون زیر نگامِ وقتی اون گلدسته هات آشییونه ی بلندی واسه بال و پرمه دور و نزدیک نداره، وقتیکه گنبد طلات من ِ دلخستَ رو جا می ده زیر بال و پرات تَهِ خوشبختی و دلخوشی یعنی فقط همین خیلی خیلی هواتو داشته باشه امام رضات اشکام و جمع می کنم گوشه ی سقا خونَتُ تو خیالم می ذارم سرم رو روی شونَتُ میگم ای امام رضا ،من نمیگم شفام بده فقط آقا باز. بذار برام درِ این خونَتُ جای امنی واسه دلبستگی تنها حرمه تنها جایی که داره برای من جا ، حرمه حتی وقتی پرمی گیرم تو خیالم به خدا بازم اون قشنگ ترین نقطه ی دنیا، حرمه سیده فاطمه موسوی