🔥لحظه ای با اساتید🔥 به نام دوست چند سال پیش یک دانشجوی عرب زبان از کشور کویت نزد من درس می خواند این دانشجو در مهارت زبان فارسی خیلی ضعیف بود و در رشته کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی تحصیل می کرد. در آن سال‌ها من خارج کشور بودم و او علاوه بر کلاس چون بر زبان فارسی تسلط نداشت از من خواسته بود به صورت فوق‌العاده با او کار کنم. درس ها را یکی یکی پیش می بردیم از آب، تا بابا تا دیگر ارکان زبان فارسی با او سخن می گفتم. بعد از آن معانی و بیان، دستور زبان فارسی، تاریخ بیهقی و شاهنامه تا درس های تخصصی ادبیات رو با او کار کردم. این دانشجوی عرب زبان که اصالتاً کویتی بود همه ی این درسها را نمره آورد. چون ادبیاتی ها چندین واحد عربی دارند به درس قواعد عربی رسیدیم؛ این جا بود که با کمال تعجب دیدم این دانشجوی عرب زبان از همه ی درسها برایش سخت تر، درس عربی است او با من می گفت شاهنامه و تاریخ بیهقی و سعدی و حافظ هیچ! امان ازدست مبادی العربیه! او با وجود این که از دانشگاه کشور کویت فوق لیسانس گرفته بود و خودش مدرس بود نمی توانست چهارده صیغه ی فعل «ذهب» را صرف کند. واقعا حیرت کردم. این جا بود که یاد سیبویه افتادم. فهمیدم صرف و نحو عربی را ایرانیان به اینجا رساندند و برایش کتاب‌ها نگاشته اند و حتی امروز ما در آموزش عربی از خود عرب زبان ها حساسیت و سخت گیری بیشتری داریم. #یک_خاطره 👤جناب استاد سیّد محمّد هادی حسینی_دکترای زبان و ادبیات فارسی @basijshiraz