🔴دیالکتیک قدرت‌ها و ظهور پارادکس میان متحدین در #قفقاز بخش چهارم 🔻و همانگونه که قبلا گفتیم در صورت خروج ترکیه از ناتو تقریبا راهی برای اتصال آمریکا و ناتو به آسیای میانه باقی نخواهد ماند یعنی؛ همان اتفاق تلخی که برای نیروهای ایالات متحده در افغانستان روی داد، ماجرا از این قرار بود که آمریکا برای حمایت لجستیکی از نیروهای خود در افغانستان باید از طریق پاکستان اقدام میکرد که در سالهای آخر با مخالفت عمران خان مواجه شد (چراکه عمران یکی از حامیان اصلی طالبان بشمار میرفت) و در ادامه همین کارشکنی علیه نیروهای آمریکایی، موجب خشم آمریکا و کودتا علیه عمران شد که بنده معتقدم اگر آمریکا می‌توانست زودتر عمران را برکنار کند به این سرعت خاک افغانستان را ترک نمیکرد و لذا باتوجه به تجربه یِ کارشکنی پاکستان علیه آمریکا در افغانستان و اختلافات پارسال میان ترکیه و ناتو، آمریکا کمی دچار تردید شده و بمانند سال‌های گذشته از مواضع ترکیه و باکو در قفقاز حمایت نمیکند. 🔹و اینجاست که میتوان دلیل بخشی از تلاش‌های ایالات متحده جهت حضور در اقلیمِ عراق را ایجاد مسیری جهت جایگزینی جغرافیای ترکیه به آسیای میانه دانست و اگر خوب به نقشه ی اقلیم نگاه کنید متوجه میشوید این جغرافیا، روزنه ی امیدی است برای ایالات متحده جهت اتصال و ارتباط به قفقاز و یا اهرم فشاری است برای تحریک کردهای ساکن ایران و ترکیه البته جمهوری اسلامی هم در واکنش به طرح تجزیه ی اقلیم، توسط آمریکا سعی کرد با توافق با طرف عراقی موجبات خلع سلاح نیروهای تجزیه طلب را فراهم آورد و به بهانه ی این توافق پای نیروهای دولت مرکزی را به اقلیم باز کند تا مانع تجزیه ی عراق و جولان بیشتر آمریکا در این بخش شود از همین رو طرف آمریکایی سعی داشت با تجزيه اقلیم و ایجاد کشوری به نام کردستان تحت عنوانِ قانونِ اخراجِ نیروهای بیگانه از کشور عراق قرار نگیرد به عبارت دیگر پس از تجزیه، اقلیم دیگر عراق نبود تا آمریکایی ها تحت قانون اخراج نیروهای بیگانه قرار گیرند. 🇮🇷واحد اطلاعات #پایگاه_بسیج_ایتا @basirat283