. 💠 پیغمبر اکرم(ص) هم چوپانی می‌کردند. چرا زراعت و چوپانی را انتخاب می‌کردند؟ چون محیطی دارد که زنده‌‌کنندۀ بعد معنوی انسان است...علتش نقش سازندگی محیط بر آنها بوده است. چطور؟ در باب بعد معرفتی، سیر داریم. تعبیر قرآنی را می‌گویم. سیری داریم که سطح معرفتی انسان را با مشاهده بالا می برد. 🌾 این تعبیر در آیه شریفه وجود دارد که «سَنُرِيهِمْ آيَاتِنَا فِي الْآفَاقِ وَ فِي أَنْفُسِهِمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَق» [به زودی نشانه های خود را در کرانه ها و اطراف جهان و در نفوس خودشان به آنان نشان خواهیم داد تا برای آنان روشن شود که بی تردید او حق است.] این آیه را در قالب «سیر آفاقی» و «سیر انفسی» می‌ریزند...این مسئله در باب تربیت است... 💠 چرا پیغمبرها راه می‌افتادند و در بیابان چوپانی می کردند؟ در واقع در حال تربیت بعد معرفتی خود بودند؛ سیر آفاقی داشتند. از مظاهر دنیایی، مادی و جلوات مادیت منقطع می شدند. کوه، آسمان و هر کجای بیابان را نگاه می‌کردند، عظمت خدا را می دیدند. ✍ #آیت_الله_آقا_مجتبی_تهرانی | تربیت فرزند، صفحه ۲۵۳ ☀️ #تربیت_در_قرآن | جزء 5⃣2⃣ 🔰 باور؛ خانه کنشگرانِ تربیت اسلامی. 🆔 @Bavar_tarbiat