باسمه تبارک و تعالی (۱۳۲۹) «رابطه پست مدرنیسم و مهدویّت» 🔹در نگاه ابتدایی گویا بشر خیلی بیشتر از قبل در حال سقوط است! رشد الحاد و بی بند و باری و... ولی عسی أن تکرهوا شیئا و هو خیرٌ لکم! یک روزنه ی نور در دل این ظلمتها دیده میشود! آدم وقتی شخصیت اینها را مطالعه میکند میبیند درد بیشتر اینها بیش از آنکه بی خدایی یا بی بند و باری یا دیگر ناهنجاریها باشد به میلی ساختارشکنانه برمیگردد! 🔸گویا یک زلزله ای در ادراک بشر در عصر پست مدرن در حال وقوع است و در آن در همه ی ساختارها و پندارهای پیشین در حال تشکیک است. شاید بشر به دوران بلوغش نزدیک شده! در روان شناسی رشد میگویند نوجوانان برای اینکه استقلال پیدا کنند به شکل غیر عادی در بازه ای از عمر روی به تمرّد و مخالفت می آورند! تا مسیر آینده شان را خودشان پیدا کنند! این برهه باید با او ساخت! 🔹مگر ندیدیم همینها چطور در دانشگاه ها برای مظلومین غزّه به میدان آمدند؟! آنچه هست این است که علیه گذشته در حال شوریدن اند! فعلا بیشتر در حال بت شکنی و سلب هستند تا اثبات آینده شان! فعلا گویا بشر در حال ورود به یک دوره تاریخی از آنومی اجتماعی است که میتواند منجر به یک خودکشی تاریخی و تولّد دوباره گردد. هر چند در این برهه هزینه های بسیاری بپردازد. 🔸هنوز این بشر در حال صیرورت است و قضاوت پایان مسیرش زود است. هر چه باشد این را میدانم که با آن نظامات سنگین و اختاپوسی افکار ملل و نحل گذشته نمیشد انسانها را از فضای تعصّب بیرون آورد! خدا را چه دیدی؟! شاید این روحیّه یکی از زمینه های لیظهره علی الدّین کلّه و یکی از مقدّمات ظهور باشد لیقضی الله أمرا کان مفعولا!