رمان انلاین #الهه_بانوی_من 📿 #پارت372 ولی حس آرامشی که بعد از عقد به دلم نشست ، هیچ وقت توی عمرم تجربه نکرده بودم . اول حسام زیارت رفت و بعد من و دسته آخر بعد از خوندن نماز ظهر و عصر به جماعت ، توی صحن ، از حرم بیرون اومدیم . سادگی این عقد برایم اونقدر ارزش داشت که ، یادم بره ، ديشب چه حرف هایی شنیدم و تا صبح چقدر گریه کردم . مخصوصا که وقتی بعد از نماز ، همراه حسام داشتم از صحن بیرون می اومدم ، حسام دستم رو گرفت و باز یادم انداخت که چقدر دلم برای این آرامش ، این عشق ، و این آغوش تنگ شده . گرمای تب دار دستش ، وجودم را گرم کرد . برای ناهار چند تا تخم مرغ گرفتیم و با یک بسته نان برگشتیم خانه ی حمیده خانم . در خونه رو که باز کردم ، حسام دوید سمت آشپزخانه . فکر کردم حتما خیلی گرسنه شده. در و پشت سرم بستم و چند قدمی جلو رفتم که خریدها رو گذاشت روی اپن و دوید سمتم . از تعجب وسط راه ایستادم ، که منو یکدفعه توی آغوشش کشید و چادرم رو از سرم انداخت . فشار بازوهایش داشت درد تنهایی اینهمه مدت رو از تنم دور می کرد که توی گوشم گفت : _اون دفعه خیلی صبر کردم ... مرد بودم و پا روی همه غرایضم گذاشتم تا فقط یه نامزد مهربون باشم تا دلت رو بدست بیارم ولی حالا صبر نمی کنم . فوری سرم بالا اومد سمت نگاهش : -حسام تا محضری نشده .. نذاشت حرفم رو بزنم و با لبخند گفت : -برگردیم باید محضری بشه ... عقد و مراسم همه چی باید سریع باشه ... من دیگه توان صبر ندارم ... به اندازه ی ایمان خودم صبر کردم ...بسه . #کــپـــی_حرام است نویسنده راضی به کپی حتی با اسم نیستن🌷🙏 🌸🌼🌸🌼🌸 🌿✾ • • • • • ╔═════════🌸🕊══╗ •●❥ @be_sharteasheghi‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎ ╚══🌸🕊═════════╝