« #هوا_پرستی، عامل ناتوانی» 🔆 *«أَفَرَأَیتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَهَهُ هَوَاهُ وَ أَضَلَّهُ اللَّهُ عَلَى عِلْمٍ وَخَتَمَ عَلَى سَمْعِهِ وَ قَلْبِهِ وَ جَعَلَ عَلَى بَصَرِهِ غِشَاوَةً فَمَن یهْدِیهِ مِن بَعْدِ اللَّهِ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ»* 🔆«آیا دیدى كسى را كه معبود خود را هواى نفس خویش قرار داده و خداوند او را با آگاهى (بر اینكه شایسته هدایت نیست) گمراه ساخته و بر گوش و قلبش مُهر زده و بر چشمش پرده‏اى افكنده است؟! با این حال چه كسى مى‏تواند غیر از خدا او را هدایت كند؟! آیا متذكّر نمى‌‏شوید؟»سوره جاثیه، آیه ۲۳ 🔷 آیه، توجه مخاطب را به سوی فردی جلب می‌کند که به جای خداپرستی، هواپرست شده است.او هوای نفس را معبود خویش قرار داده و طبیعتا این عمل آثاری در پی خواهد داشت: ‼️خداوند او را گمراه می‌کند؛ زیرا می‌داند دیگر هدایت نخواهد شد. بنابراین گرفتار خواری و ذلت می‌شود. 🔻خدای سبحان کاراییِ گوش و چشم و قلب او را محدود می‌کند. با وجود مُهری که خداوند بر گوش او می‌زند؛ دیگر توانایی شنیدن سخن حق را نخواهد داشت. 🔻مُهری بر قلب او زده می‌شود که مانع از دلدادگی و محبتش به خدای سبحان خواهد شد. او توانایی شناخت معشوقِبرتر و توفیق اظهار ارادت به او را ندارد. 🔻پرده‌ای بر چشم او افکنده می‌شود که وی را ناتوان از مشاهدۀ حقیقت می‌کند. 🌀در عالم ظاهر، اگر کسی حواس شنیداری و بینایی خویش را از دست بدهد ناتوان جسمی محسوب می‌شود؛ بنابراین *فردی که کارایی معنوی گوش، چشم و قلب خود را از دست می‌دهد ناتوان روحی و معنوی محسوب می‌شود.* ◀️این ناتوانی، تصادفی و بی‌حکمت نیست، بلکه نتیجۀ اختیار و انتخاب نادرست فرد است. #آیه_روز @beha_togham_alfaraez