به استاد امینی که روبرم ایستاده بود نگاه کردم فوری ایستادم هول شدم. _س...سلام استاد. از داخل لبش رو دندون گرفت تا جلوی خندش رو بگیره. _خوبید شما. _بله استاد خیلی ممنون. به ساختمون دانشگاه نگاه کرد. _شما چرا سر کلاس نیستید? برای لحظه ای تو چشم هاش خیره شدم و نگاهم رو به زمین دادم. چی تو وجود تو هست که اینجوری من رو سمت خودش میکشونه. _استاد یکم تمرکز نداشتم فکر کردم اگه شرکت نکنم بهتر باشه. عمیق نگاهم کرد. _در رابطه با پیشنهادم فکر کردید? انقدر هول شدم که کاملا معلوم بود. _ب..بله لبخند کمرنگی زد. _پس امروز می تونید بعد از دانشگاه نهار رو با من باشید? نمیتونم نهار رو قبول کنم. قراره بیاد دنبالم. ولی از این فرصت هم نمیتونم بگذرم. _نهار که نه... ولی یکم میتونم بیام. در حد ...نیم ساعت. سرش رو به نشونه تایید تکون داد. _باشه، فقط یه تک زنگ به من بزنید تا من بگم کجا بیاید. این بهترین فرصته برای اینکه بتونم شمارش رو بدست بیارم. دوباره تپش قلبم بالا رفت اب دهنم رو قورت دادم. _استاد من شماره ی شما رو ندارم. ابروهاش از تعجب بالا رفت ولی زود خودش رو جمع جور کرد. _پس یاداشت کنید. https://eitaa.com/joinchat/1713242170Ce63c2533a0