• به دریا • تقدیم به روح دریایی استاد شهید مرتضی مطهری . . چشمش به دریا بود و پهناور می اندیشید از صبح ساحل هم صمیمی تر می اندیشید هنگامه بی برگی پاییز را می دید رد می شد از از باغ و بهار آور می اندیشید هرشب قدم می زد به گلگشتی تماشایی اوبرکجای باغ نیلوفرمی اندیشید؟ هرچند عقل سرخ مثل سهروردی داشت گاهی ولی عین القضاتی تر می اندیشید گل های سرخی را ازآن سوها به خاک آورد آیینه رادر وسعتی دیگر می اندیشید برشانه زخم بو لهب های مکرر داشت بر وسعت اندوه پیغمبر می اندیشید رد می شد از شعب ابی طالب سراسیمه شور شریعت را از آن منظر می اندیشید با « سیر در نهج البلاغه » تا سحر دیدم آن خطبه خوانی را که بر منبرمی اندیشید شرحش « تماشایی» است با خود گفتم انگاری حافظ کنار او به این دفتر می اندیشید . . ┏━━ °•🖌•°━━┓ https://eitaa.com/sayedhashemia ┗━━ °•🖌•°━━┛ .