📝بخوانید | کجا بودیم،کجا هستیم در ابتدای امر باید بگویم که ان شاء‌الله اگر توفیق باشد، این یاداشت‌ها سلسله‌ای از مطالب به هم پیوسته خواهد شد، در مورد اینکه موقعیت کشور عزیزمان قبل از انقلاب چگونه بوده و بعد از شکل گیری نظام جمهوری اسلامی و انقلاب اسلامی چگونه است. باید برای این کار، یک مقایسه تطبیقی میان دوران قبل از انقلاب و بعد از انقلاب داشته باشیم. ابتدا با مقایسه شرایط حضور در منطقه میان حکومت پهلوی و جمهوری اسلامی آغاز میکنیم. برای شروع باید به چند  فاکتور و مقوله توجه کرد. در سال 1962 شورشی موسوم به شورش ظفار و تحت حمایت اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی و جمهوری خلق چین در استان ظفار کشور عمان ایجاد شد که در آنجا طرف درگیری که در این ماجرا ورود پیدا می‌کند، ایران است. خب باید ابتدا به این سوال پاسخ داد که ورود ایران به نفع حاکمیت عمان چه جایگاهی را برای ایران ترسیم می‌کرده است؟ حتی چرا ایران باید خود را وارد چنین جنگ داخلی کند؟ پاسخ این سوال مشخص است. کشوری که حتی توان تصمیم‌گیری درستی در رابطه با جنگ و حملات خود ندارد، چطور می‌تواند تصمیم بگیرد که آیا در جنگ ظفار وارد شود یا خیر؟! اگر کمی با دقت بیشتر به تحولات عرصه بین‌الملل در آن زمان توجه کنیم، در‌می‌یابیم که شرایط آن زمان کاملا یک شرایط دو قطبی حاکم بر منطقه بوده است، فلذا هر کشوری که در آن زمان قرار بر نقش آفرینی داشته، باید با ورود به هر تحولی به نفع یکی از این دو قدرت در عرصه جهانی قرار می‌گرفته‌است. مگر آنکه جزء دسته کشور های غیر متعهد می‌بوده است که ایران در دوران پهلوی در بلوک غرب قرار داشت و طرفدار جبهه غرب بود. همان‌طور که گفته شد، شورشیان ظفار طرفداران کمونیست‌های شوروی و جمهوری خلق چین بودند. خب طبیعتا ایران باید به نفع یکی از این دو وارد عمل میشد و در این جنگ نیز به طرفداری از جریان غرب و بلوک غرب وارد میدان شد. حال با کمی مقایسه میان این جنگ و وارد شدن ایران در مقابله با داعش در عراق و سوریه در می‌یابیم که چقد تفاوت میان این دو رویکرد وجود دارد! درست است که شرایط بین المللی با آن دوران متفاوت است، اما یک نکته را  نباید فراموش کرد. جمهوری اسلامی نه تنها از طرف کسی یا قدرتی در عرصه بین الملل مجبور نشده است تا وارد این جنگ شود، بلکه از سوی قدرت های بزرگ تهدید به نابودی توسط این گروهک تروریستی (که خودشان آن را ایجاد کرده اند) می‌شود. در مقابل این ایران است که روسیه را مجاب و ملزم می‌کند تا به نفع طرف درگیر خود وارد عمل شود. یعنی نه تنها ایران به نفع هیچ قدرتی وارد عمل نشد و مستقلانه در جنگ وارد عمل شد، که حتی یکی از قدرت ها را نیز وادار به حضور و فعالیت نظامی در منطقه نمود تا شرایط را برای متحدان خودش فراهم کند که پیروز میدان شوند. این همان نگاهی است که جمهوری اسلامی و انقلاب اسلامی در منطقه ایجاد کرده و امروز ثمره اش انصار الله یمن، حزب الله لبنان، حزب الله کردستان و دیگر گروه های مقاومت در اقصی نقاط این منطقه است. بله فرق می‌کند. که چه حکومتی با چه رویکردی ایجاد شود و عمل کند. ✍محمدکاظم فهندری، دانشجوی کارشناسی علوم سیاسی دانشگاه بجنورد 🇮🇷@bso_nkh