‌ _امام‌سَجّاد‌(علیه‌السلام ) در ازدحامِ مَردُم از خیمه بیرون می‌آید؛ بر روی بلندی‌ای میرود‌ و در حالی که با دستمال مدام اشک هایش را پاک میکند ؛ برای مردم خطبه می‌خواند...... خطبه‌ای که در اوج حَمد و سپاس و رضایت و اقتدار ؛ آنچُنان ابعاد فاجعه را برای مردم می‌شکافد که زجه‌ها و ناله هایش بیابان را پُر می‌کند... صدایش بلند می‌شود: "ای مردم ! همینقدر بدانید که پیغمبر به جای اینکه سفارش ما را کرده بود ؛ اگر توصیه میکرد با ما بجنگند ؛ #بدتر از آنچه که کردند در توانشان نبود "