🔶پژوهش های فلسفی تاریخ به دو شاخه معرفتی درجه اول و درجه دوم تقسیم می شود؛ یعنی از دو منظر «هستی شناسانه و معرفت شناسانه» درباره تاریخ مطالعه و تأمل می کند: دانش اول، نوعی درک هستی شناسانه است که به دنبال فهم هستی تاریخ، سیر تحول آن و کشف معانی نهفته در روندها و رویدادهای کلی تاریخ است.
🔷فهم هستی شناسانه کمک می کند قانونمندی حاکم بر تاریخ را در صورت وجود کشف کنیم. به این نگرش از تاریخ «فلسفه نظری تاریخ» یا «فلسفه تاریخ» می گویند. دانش دوم، نگرشی معرفت شناسانه است که به امکان شناخت، پرداختن به تاریخ و نحوه و جدود آن توجه دارد. به این نگرش از تاریخ «فلسفه تحلیلی تاریخ» یا «فلسفه انتقادی تاریخ» می گویند.
💢در معنای هستی شناختی، تاریخ مانند واقعیت است و در معنای معرفت شناختی مانند دانش. تاریخ به معنای هستی شناختی فرایندی مستقل از ذهن است و مانند طبیعت (جدا از آنکه آن را مانند یک « ابژه» و موضوع مورد تأمل قرار دهیم یا نه) جریان دارد. اما تاریخ به معنای معرفت شناختی، به مطالعه رفتار انسانها در گذشته می پردازد.
📖کتاب
#آدرس_را_عوضی_داده_اند به قلم
#غلامعلی_سلیمانی
#تاریخ
#فلسفه
#فلسفه_تاریخ
📌
@canoon_org