زبان مادری... ناطق بودن انسان تنها به معنی ادای کلمات نیست که این برای سایرین هم ممکن است. شأن انسان چیدن حروف در کنار هم نیست. بلکه خلاقیت است. آفریدن کلمه. ایجاد کلمه. انسان محل تولد کلمات است. برخی تصور می‌کنند که زبان مادری اشاره به معنای مبتدی دارد؛ اما به نظر می‌رسد این با مقام بالاتری از وجود انسانی مرتبط است. زبان‌شناسان جستجوهای فراوانی در معنای زبان دارند. اینکه ریشه زبان را در مادر جستجو می‌کنیم به کدام حقیقت اشاره دارد. البته که شأن مادر در میان آحاد بشر یکسان نیست. آنان که مادر را تنها وسیله تناسل جسمانی انسان می‌دانند، زبان مادری را نیز در همان مقام معنی می‌کنند. زبان مادری را می‌توان در میزبانی‌اش از روح الهی جستجو کرد، هنگامی که بر جسد جنین نازل می‌شود. این ضیافت الهی در ظرف وجود مادر برقرار است و مراسم آسمانی قدسی در این مقام تحقق دارد. روایاتی درباره نحوه اعطای عقل بر انسان و تأثیری که بر شخصیت انسان دارد، نقل شده است. بسته به اینکه زن در چه مقامی، تشرف به عنوان مادری را تجربه کرده باشد، زبان مادری معنای متفاوتی خواهد یافت. برخی زبان مادری را از عمیق‌ترین مصدر آن اتخاذ کرده‌اند. دیگران هم در مراتب پایین‌تر... زبان مادری، نرم‌افزار سبک زندگی انسانی است. زبان مادری، زاویه ورود انسان بر عالم است. سرمایه تعامل انسان با هستی است. استعداد سیر انسان در طبقات خلقت است. زنان ما حاملان زبان مادری‌اند. زنی که گرفتار دنیا و ادنی مقام خویش است و در مرتبه تظاهر و تفاخر و جلوه‌گری و تجاهر به شهوت گرفتار است، زبان مادری‌اش نیز تنازل پیدا می‌کند به زبان شهوت. او بشری را به جامعه هدیه می‌کند که در شأن حیوانی خویش متمرکز است. لذا هنگامی که با او سخن می‌گویی احساس می‌کنی زبان نمی‌فهمد. نه تنها لکنت گفتن دارد، گنگی در شنیدن هم دارد. مادرهایی که اشباه الانسان تقدیم جامعه می‌کنند. فرزندانی فقیر و عقب‌مانده در استعداد ناطقیت؛ امکان معرفت. جامعه‌ای که زنانش زینت المجالس عیش و عشرت دیگران باشند، فرزندانش بردگان ارباب تجاوز و جنایت خواهند بود. حجاب می‌خواهد زبان مادری در همان شأنی باقی بماند که شایسته آن است. در غیر این صورت جامعه نخبگانی تحلیل خواهد رفت و در نتیجه جامعه را به مکر و حیله شیطانی خواهد سپرد. زبان مادری مقام فاخر و برگزیده مادر را روایت می‌کند. مقام ناطقیت را. مقام عقل را. مقام کلمه را. زبان مادری عمیق‌ترین گنجینه جامعه انسانی است. زبان مقام محبت است. انتقال معانی از عمیق‌ترین جایگاه قلب انسانی. توصیف شأن یگانه وحدانی. زبان مادری آموختنی نیست، یافتنی است. از ذات مادر؛ از شأن مادر. زبان مادر نظام انسانی درونی را تأسیس می‌کند. کرامت انسان را تضمین می‌کند. جامعه را از دستگاه‌های عریض و طویل کنترل حیوانی و مادی و جسمانی انسان بی‌نیاز می‌کند. زبان مادری باعث خواهد شد انسان‌ها خودشان بفهمند قبل از اینکه دیگران به آنان بگویند و از آنان بخواهند و یا آنان را اجبار کنند. مادران فرهیخته انسان‌های بنده می‌آفرینند و مادران فاسد انسان‌های برده تولید می‌کنند. عفت و حیا و لوازم آن جامعه انسانی را ارتقاء خواهد داد. همان چیزی که نظامات شیطانی به واسطه دشمنی با انسان، علیه آن توطئه می‌چینند. آیا جامعه ایرانی زبان مادری‌اش را فراموش خواهد کرد؟!