#تفسیر_قرآن ۱۳۷ #سوره_نحل، آیه ۳۵ (ادامه) 🔆 «وَ قالَ الَّذينَ أَشْرَكُوا لَوْ شاءَ اللَّهُ ما عَبَدْنا مِنْ دُونِهِ مِنْ شَيْ‏ءٍ نَحْنُ وَ لا آباؤُنا وَ لا حَرَّمْنا مِنْ دُونِهِ مِنْ شَيْ‏ءٍ كَذلِكَ فَعَلَ الَّذينَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَهَلْ عَلَى الرُّسُلِ إِلاَّ الْبَلاغُ الْمُبينُ» 🔆 مشركان گفتند: «اگر خدا مى‏‌خواست، نه ما و نه پدران ما، غير او را پرستش نمى‏‌كرديم؛ و چيزى را بدون اجازه او حرام نمى‏‌ساختيم!» (آرى،) كسانى كه پيش از ايشان بودند نيز همين كارها را انجام دادند؛ ولى آيا پيامبران وظيفه‏اى جز ابلاغ آشكار دارند؟» ✍️ گفته شد: 💢 تفکّر مشرکانه همیشه درطول تاریخ بوده و فقط مخصوص به مشرکین صدر اسلام نیست بلکه امروز نيز دنیای مدرن مبتلا به بيماری شرک است. 🔸 با توجه به اينكه هريك از ما مخاطب آيات هستيم آيا ما در شمار كسانی هستیم كه کم‌توفیقی‌ها، نواقص و کاستی‌های خود را در زندگی به خداوند نسبت می‌دهيم یا درشمار كسانی که عامل بی‌توفیقی و کاستی‌ها را از سوی خود می‌دانيم؟ 🔰 اگر انگشت اتهام را به سوی خود بگيريم و عامل سلب توفیقات را خود بدانيم، زبان حال و ندای درونی‌مان این است: 🔆 «لا إِلهَ إِلاَّ أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي‏ كُنْتُ‏ مِنَ‏ الظَّالِمين‏»؛ «(خداوندا!) جز تو معبودى نيست! منزّهى تو! من از ستمكاران بودم!» 📔 سوره مبارکه أنبیاء، آیه ۸۷ ✳️ خدایا! من به خود ظلم كرده‌، به خواستِ تو توجه نكرده و به دعوت تو پاسخ نداده‌ام، اما اگر خود را در كم كاری‌هايم مقصّر ببينم و خدا را منزه از اينكه در نواقصم نقشی داشته باشد، موحّد ام. ⁉️ سؤال: آیا راهی برای نجات از اندیشه مشرکانه وجود دارد؟ ✅ می‌توان گفت: *برای نجات انسان بايد عقاید و افکار خود را با دقّت بررسي کند* تا اگر گرفتار چنين شركی است به درد مشرک بودن خويش واقف گردد و به ظالم یا کافر بودنش پی ببرد. به اندازه‌ای که باور کند دردمند است بالاترين گام را، دراصلاح خود برداشته است. ✳️ *گام بعدی مراجعه به طبیب است. طبیب نیز در دسترس و به او نزديك است. طبیب حضرات معصومین علیهم‌السلام هستند. آنان، دردهای اعتقادی و اخلاقی ما را مداوا کرده و آنها را بی‌درمان رها نمی‌سازند.* ☘️ امام علی علیه‌السلام پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله را به طبیب تشبيه كرده است که با طب خود به دنبال بيماران نیازمند به طبابت می‌گردد، 🔹 ايشان با توجه به رسالت آن حضرت می‌فرماید: 🔆 «طبیب دوّار بطبّه»، او پزشک بیمارى جهل و طبیب اخلاق نکوهیده و پست است، و با طبّ خویش در حركت است تا بيماران روحی و اعتقادی را درمان كند اين امر کنایه از این است که وى براى درمان جاهلان و گمراهان خود را عرضه مى‏‌کند و خویشتن را بر این امر موظّف می‌داند. 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» ‏🌐 emamraoof.com