﷽، چرا دین؟ 📚 @DasTanaK_ir درباره ضرورت و کارکردهای دین، مطالب متنوعی بیان شده و هریک از زاویه ای به این موضوع پرداخته است. اما از نظر استاد مطهری فرد با ایمان در کشف هستی همچون شهروند کشوری است که قوانین و تشکیلات و نظامات آن را صحیح و عادلانه می داند و به حسن نیت کارگزاران آن ایمان دارد. لاجرم: اولاً زندگی برای او مطبوع و دلپذیر می‌شود. ثانیاً زمینه های ترقی و تعالی را برای خود و دیگران فراهم می بیند و روح «امیدواری» در او پدید می آید. ثالثاً، اگر چیزی موجب عقب ماندگی او شود آن را جز از ناحیه کم کاری و بی تجربگی و مسئولیت گریزی خود و امثال خود نمی داند. او همچنین پاره ای از رنج ها و دشواری ها را زمینه ترقی و تکامل خود می داند. این اندیشه به طور طبیعی شخص را به غیرت می آورد و با «خوش بینی» و «امیدواری» به حرکت و جنبش در جهت اصلاح خود وامی دارد و از دشواری ها استقبال می کند. در مقابل، فرد بی ایمان مانند شهروندی است که قوانین، تشکیلات و کارگزاران کشورش را فاسد می داند و از قبول آنها هم چاره ای ندارد. درون چنین فردی انباشته از عقده ها و کینه هاست. او هرگز به فکر اصلاح خود نمی افتد، از جهان لذت نمی برد و هستی برای او زندانی هولناک است که یا باید از چنگ آن بگریزد و یا با رنج و سختی آن را تحمل کند. با توجه به آنچه گذشت می توان تأثیرات معنای دینی حیات بر روان و کنش فرد را به شرح ذیل برشمرد: خوش بینی، مطبوع سازی زندگی، امیدواری، مسئولیت پذیری و جنبش و حرکت اصلاحی. #داناب (داستانک‌ونکات‌ناب) http://eitaa.com/joinchat/4259512332C8857967f1b