💠 رابطه توسعه و فناوری 📌 خنثی‌نبودن ماهیت تکنولوژی حسین معززی‌نیا به درستی بر وجود مبانی فکری و ایدئولوژیکی در دل فناوری اشاره کرده و از این رو توسعه را در تطابق تکنولوژی‌های ساخته‌شده با اهداف کلان نظری توصیف می‌نماید. خنثی‌نبودن ماهیت فناوری اگرچه امروزه مورد وفاق اکثر نظریه‌پردازان است، اما اختلاف اساسی در امکان بهره‌گیری از آن است. 📌 عدم امکان توسعه تمدن با استفاده از تکنولوژی وارداتی محسن رنانی معتقد است که نمی‌توان با استفاده از فناوری‌هایی که از تمدن دیگری وارد شده‌اند، جامعه را به سمت توسعه کشاند. از نظر ایشان هر تمدن یک جسم دارد و یک روح؛ توسعه زمانی رخ خواهد داد که این دو متناسب با یکدیگر رشد کنند یعنی جنبه سخت‌افزاری و فناورانه ما به همان غنای باورها و ارزش‌هایمان برسد و از همان سنخ باشد. رنانی معتقد است که در جامعه ما فناوری از خارج وارد شده اما این فناوری با ابعاد معرفتی تمدن ما همخوانی نداشته و از این رو موجب توسعه‌یافتگی ما نمی‌شود. 📌 امکان توسعه تمدن با استفاده از تکنولوژی وارداتی عبدالحسین خسروپناه معتقد است که ما در جهت توسعه ابعاد معرفتی خود در جهان و همچنین تولید تمدن نوین اسلامی، می‌توانیم از تمام دستاوردهای فناورانه غربی استفاده کرده و جنبه‌های منفی معنایی آن بزدائیم. به بیان دیگر از نظر ایشان باید با رویکرد غرب‌گزینی به سراغ علوم و فناوری‌های جدید رفت و ابزار مناسب را برای توسعه تمدنی خود پیدا کنیم چرا که در عالم باطل محض وجود نداشته در فناوری وارداتی نیز ابعاد مثبتی یافت خواهد شد. 📌 نقد غرب با استفاده از تکنولوژی غربی آرش وکیلیان نیز با پذیرش امکان بهره‌گیری از فناوری غربی برای توسعه تمدن اسلامی، پا را فراتر نهاده و معتقد شد که با همین فناوری‌ها حتی می‌توان تمدن غربی را نیز به چالش و نقد کشید. ایشان به سخنانی از شهید آوینی استناد می‌کنند که علاوه بر دعوت مردم به همزیستی مسالمت‌آمیز با فناوری‌های غربی، از آنان می‌خواهد که حالت تهاجمی خود را از دست نداده و با استفاده از همان ابزارها، افول، بطلان و سست‌بودن تمدن و توسعه غربی را به جهانیان نشان دهند. 📖نشریه دیده‌بان شماره 49 🆔 @Didebane_Andisheh